بررسی آزمایشگاهی عوامل موثر بر کشش سطحی ویسکوزیته و پایداری امولسیون نفت سنگین در آب

در سال های اخیر نفت خام مهم ترین منبع مورداستفاده بشر به ویژه برای تامین انرژی بوده است. در سرتاسر جهان منابع عظیمی از نفت سنگین وجود دارد. با کاهش ذخایر نفت سبک اهمیت استفاده از نفت های سنگین به ویژه برای مصارف سوختی روزبه روز بیشتر می شود. یکی از مهم ترین چالش ها در استخراج و انتقال نفت سفید ویسکوزیته بالا و گرانروی زیاد آن در خطوط انتقال نفت است که برای کاهش این حالت روش های مختلفی پیشنهادشده است یکی از روش های جدیدی که مطرح شده استفاده از امولسیون نفت در آب که می باشد روش است که در این روش نفت سنگین با محلول آب و امولسیفایر مخلوط می شود و نفت به صورت قطرات در فاز آب پخش می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی آزمایشگاهی عوامل موثر بر کشش سطحی ویسکوزیته و پایداری امولسیون نفت سنگین در آب بود. در این تحقیق دو نمونه نفت سنگین و یک نمونه نفت سبک مورداستفاده قرارگرفته است. ویسکوزیته سینماتیک با استفاده از دستگاه Hezrog در آزمایشگاه صنعت نفت آبادان به روش ASTM D۴۴۵ اندازه گیری شد. فاز آبی امولسیون شامل آب مقطر و NaCl می باشد NaCl به منظور تنظیم شوری فاز آبی استفاده شد. در این تحقیق برای پایدارسازی امولسیون نفت در آب از امولسیفایر KENON۴۰ استفاده شده است. فاکتورهای موثر بر کشش سطحی، ویسکوزیته و پایداری امولسیون های دو نمونه نفت سنگین در آب موردبررسی قرارگرفته اند. این فاکتورهای شامل غلظت امولسیفایر، غلظت، نفت، شوری، سرعت اختلاط و دما می باشند. برای انجام آزمایش ها و تحلیل نتایج از روش طراحی آزمایش ها به روش تاگوچی استفاده شده است. نتایج نشان داد که غلظت امولسیفایر و غلظت نفت بیشترین تاثیر را بر نتایج کشش سطحی امولسیون های هر دو نمونه نفتی دارند. غلظت نفت بیشترین تاثیر را بر ویسکوزیته امولسیون های هر دو نمونه نفتی دارد. تاثیر فاکتور شوری بر نتایج پایداری امولسیون های نمونه است. با افزایش غلظت امولسیفایر کشش سطحی کاهش می یابد و به تشکیل قطرات ریزتر کمک می کند هر چه قطرات ریزتر شوند در برابر پدیده های به هم چسبیدن، رسوب یا سرشیری شدن و انعقاد مقاوم تر می شوند.

Keywords:

کشش سطحی , ویسکوزیته , پایداری , امولسیون نفت , نفت سنگین , انتقال نفت