تاثیر فرآیند دیجیتالی سازی مدیریت در توسعه شهری هوشمند

این مقاله به بررسی فرآیندهای دیجیتالی سازی مدیریت شهری می پردازد که شرایط پیش نیازی را برای حل چالش های توسعه مفهوم شهرهای هوشمند ایجاد می نماید. به این ترتیب، نقش و اهمیت جنبه های تاریخی در شکل گیری ایده شهر هوشمند مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. عناصر اساسی مفهوم شهر هوشمند در مرحله کنونی که شامل چشم انداز، اکوسیستم، مدیریت، زیرساخت های فناوری و تامین مالی می شوند، به صورت دقیق تر مورد معاینه و تبیین قرار می گیرند. تعمیم نتایج حاصل از مطالعه فرآیندهای دیجیتالی شدن مدیریت شهر هوشمند امکان تشخیص مولفه های سنتی آن را که شامل حمل و نقل، انرژی، آب و برق، محیط شهری، امنیت و خانه «هوشمند» است، میسر ساخته است. با هدف نظارت کارآمد بر عملکرد و توسعه خدمات دیجیتالی در سامانه مدیریت شهر هوشمند، توصیه می شود از "شهروندان هوشمند شهری" بهره برداری گردد. با سنجیدن تجارب شکل گیری شهر هوشمند، امکان تفکیک مدل های مناسب دیجیتالی سازی مدیریت شهری که شامل غیرمتمرکز، متمرکز و محلی می شوند، فراهم می آید. دامنه کاربرد، مزایا و معایب، و چشم انداز توسعه هر یک از این مدل ها مورد شناسایی و تبیین قرار می گیرد. به عبارت دیگر، به طور متفاوت از نتایج سایر مطالعات در زمینه توسعه شهرهای هوشمند، این مقاله تاکید می کند که تضمین زندگی آسان در شهر توسط اندازه جمعیت آن مشخص می گردد. در این راستا، ارتباط مثبت بین شهرهای توسعه یافته در سطوح جهانی و نرخ های مثبت رشد جمعیت در این شهرها به ویژه تاکید می شود. بهره برداری از نتایج این مطالعه می تواند امکان پیش بینی مسیرهای توسعه بیشتر شهرهای هوشمند را بر اساس ارزیابی دقیق سطح تبدیل دیجیتالی آن ها ایجاد نماید

Keywords:

مفهوم شهر هوشمند , کارآیی مدیریت شهری , دیجیتالی سازی , فناوری های دیجیتال , خدمات شهری