یک روش جدید جهت بهبود عملکرد گذرا و کاهش اختلالات ریز شبکه با استفاده از محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی و اتوریکلوزر

استفاده روز افزون از منابع تولید پراکنده در ریز شبکه ها، باعث بروز مشکلاتی در زمان وقوع خطا از جمله افزایش سطح جریان اتصال کوتاه در ریز شبکه و در نتیجه آن، موجب اختلالات در سیستم پس از رفع خطا می شود. در این مقاله با استفاده از یک روش جدید، مکان نصب و مقدار مقاومت بهینه محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی در ریز شبکه با در نظر گرفتن تلفات انرژی محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی، الزامات گذر از ولتاژ پایین ژنراتور القایی دو سو تغذیه و ظرفیت قطع کلید های ریزشبکه مشخص می گردد. همچنین یک مدل ریاضی از محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی ارائه می شود که با شبیه سازی و قرار دادن آن در ریز شبکه و اعمال انواع خطا ها در نقاط مختلف ریز شبکه، اثر بخشی محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی پیشنهادی در کاهش سطح جریان اتصال کوتاه ریز شبکه، تاثیر استفاده همزمان محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی و اتوریکلوزر در کاهش قابل توجه اختلالات پس از رفع خطا و بهبود الزامات گذر از ولتاژ پایین ژنراتور القایی دو سو تغذیه مورد تایید قرار می گیرند. در پایان نیز مقایسه تحلیلی روش پیشنهادی با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته و اثر بخشی آن را به اثبات می رساند.

Keywords:

ریز شبکه , منابع تولید پراکنده (DG) , محدود کننده جریان خطای ابررسانایی مقاومتی(RSFCL) , اتوریکلوزر