نگاهی جامعه شناختی به نهاد خانواده در جامعه هند و ایران

خانواده اولین ، مهم ترین و پر برکت ترین نهاد اجتماعی در تاریخ فرهنگ و تمدن انسانی است. نظر به اهمیت نهاد خانواده در جوامع و با توجه به مشترکات فرهنگی و اجتماعی دو کشور ایران و هند، پژوهش حاضر در صدد شناخت ویژگی های نهاد خانواده در هند و شناسایی اشتراکات و افتراقات آن در این دو کشور است. گردآوری داده های پژوهش حاضر از روش توصیف مقایسه ای و با استفاده از تکنیک مشاهده تجربی (با توجه به تحصیل و زیست شش ساله محققان در کشور هند) و نیز استفاده از داده های ثانویه (روش اسنادی) صورت گرفته است. با توجه به تعدد ادیان و مذاهب و کثرت گرایی فرهنگی در هند، داده های این تحقیق صرفا مربوط به خانواده های آیین هندو در ایالت کارناتاکا در جنوب هند است. یافته های پژوهش بیانگر شباهت ها و اشتراکات بسیاری در نهاد خانواده در ایران و هند نظیر اهمیت تشکیل خانواده، مقررات جنسی، تک همسری، خانواده گرایی، تکریم سالمندان، گرایش به فرزندآوری، اشتغال زایی پایین زنان، بی سوادی زنان و افتراقاتی همچون نرخ پایین طلاق، مردمحوری، خشونت علیه زنان و بالابودن نرخ سقط جنین است. نتیجه گیری از پژوهش حاضر آن است که در این دو جامعه، خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع بوده و به عنوان یکی از سه نهاد ساختاردهنده نظام اجتماعی جامعه (نهاد خانواده ، دین و دولت) در ساماندهی زیست انسانی و اجتماعی مرکزیت دارد.

Keywords:

خانواده گرایی , الگوی همسرگزینی , خشونت خانوادگی , طلاق , هند