تاثیر مشارکت معلمان و خانواده در ارتقاء آموزش خودآموز در دانش آموزان ابتدایی

در دهه های اخیر، توسعه فناوری و تغییرات اجتماعی به سرعت، آموزش را به یک چالش پیچیده تبدیل کرده است. افزایش حجم اطلاعات و نیاز به افراد خودآموز و خودمدیر، نقش مشارکت معلمان و خانواده در ایجاد محیطی مناسب برای یادگیری خودآموز در دانش آموزان ابتدایی را به یک ضرورت فوری تبدیل کرده است. با گسترش روزافزون اطلاعات، مدارس ابتدایی نیازمند بهره گیری از روش ها و استراتژی هایی هستند که دانش آموزان را قادر به یادگیری خودآموز و پیشرفت خودآموزی کنند. برخورداری از مشارکت معلمان و خانواده به عنوان دو ارگان اصلی، می تواند به حل این چالش کمک شایانی نماید. یادگیری خودآموز نه تنها مهارت های تحصیلی دانش آموزان را تقویت می کند بلکه ایشان را به افراد خودآموز و مسئول تبدیل می کند. مشارکت فعال معلمان و خانواده در این فرآیند، ارتقاء بهره وری آموزشی، کاهش هدررفت تحصیلی، و تشویق به تفکر انعطاف پذیر در دانش آموزان را به همراه دارد. در این مقاله، نقش معلمان و خانواده در ارتقاء یادگیری خودآموز در دانش آموزان ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. مشارکت این دو نهاد می تواند محیطی را ایجاد کند که در آن دانش آموزان بتوانند مهارت های یادگیری خودآموز را توسعه دهند و به موفقیت تحصیلی دست یابند.

Keywords:

یادگیری خودآموز , معلمان , خانواده , دانش آموز , مشارکت