تبیین جایگاه انسان در آموزش معماری زیست مبنا و آرمان شهر

آموزش معماری یکی از موضوعات کلیدی و مهم در ترسیم آینده معماری به شمار می آید. معماری گذشته ایران که همواره با تاکید برارزش های پایدار از جایگاهی ویژه برخوردار بوده، در دوره کنونی با پیدایش لغات دوگانه ی سنت و مدرنیته دچار نوعی ابهام و سردرگمی شده است . در بین عناصر نظام آموزشی هیچکدام با عنصر استادی برابری نمی کند از این روست که اساتید اساسی ترین عامل تجدید بنای تعلیم و تربیت به شمار می روند . آموزش معماری ، همچون هر نوعی از آموزش و فرا گیری ، در همه ساحات آن، بر اساس بنیان های نظری و فلسفی تربیت شکل می پذیرد. در این پژوهش ، ابتدا جهت بررسی ادبیات موضوع، مروری بر برخی از دسته بندی های ارائه شده از آموزش معماری ارائه می گردد. در ادامه روش های های آموزشی مندرج در هر بخش از ساختار نظری (سنتی ، معاصر و مطلوب) بیان می گردد و در آخر مدل مفهومی آموزش مطلوب معماری تبیین می گردد.

Keywords:

جایگاه انسان , آموزش معماری معاصر , آموزش سنتی , تربیت معماران