تاثیر روش احمد بن فضل بخاری برای ساخت اجسام هم حجم در کانی شناسی بیرونی

اگرچه منشا نحوه ساخت و روش استفاده از ترازوی منسوب به ارشمیدس برای حل مساله تعیین اجزاء یک جسم مرکب نامشخص است، دغدغه دانشمندان بعدی در باره پیچیدگی نحوه ساخت و خطای آزمایش انجام شده با آن واضح است. منلائوس برای حل این مشکل روشی برای حل مساله مبنی بر محاسبات ریاضی عرضه کرده است. این روش به اطلاعات اولیه ای احتیاج دارد که شامل وزن قطعات هم حجمی از خود فلزات و آلیاژ های تشکیل دهنده آن جسم است، البته پیچیدگی های ساخت چنین قطعاتی نیز از دید دانشمندان دور نبوده است. احمد بن فضل بخاری برای ساخت این قطعات روشی عرضه کرده که بیرونی آن را دقیق نمی داند. تلاش بیرونی برای یافتن روشی دقیق برای ساخت قطعات هم حجم منجر به ساختن ابزاری شد که به آن آلت مخروطی می گوید. توسط این ابزار بیرونی توانست اطلاعات اولیه دقیق تری برای حل مساله به روش منلائوس پیدا کند. بعد از آن بیرونی بر آن شد تا از ابزار جدید برای تشخیص جواهر اصل از بدل استفاده کند. روش و نتایج آزمایش های او در رساله فی النسب التی بین الفلزات والجواهر فی الحجم آمده است. در این مقاله روش بیرونی برای بهبود روش احمد بن فضل و تاثیر استفاده از نتایج آزمایش با ابزار بهبودیافته در کانی شناسی بیرونی شرح داده می شود.

Keywords:

آلت مخروطی , احمد بن فضل بخاری , بیرونی , کانی شناسی , منلائوس