بررسی وضعیت سلامت روانی و سطح رضایت شغلی کارکنان، و رضایت خانواده آن ها در بیمارستان امام حسن بجنورد

نیروی انسانی از مهمترین سرمایه های سازمان ها به شمار می آید و برخورداری آن ها از انگیزش و رضایت شغلی می تواند سازمان ها را در رسیدن به اهدافشان یاری کند. برای کارکنان سازمان هیچ موضوعی به اندازه سلامت روان اهمیت ندارد و برنامه ریزی در این زمینه علاوه بر تامین سلامت روانی کارکنان، اهداف توسعه صنعتی و خدماتی بهتر را نیز محقق می سازد. همچنین، عدم تعادل بین دو نقش شغل و خانواده باعث ایجاد مسائلی نظیر افزایش غیبت از کار، کارایی کمتر در محیط کار و کاهش تعهد سازمانی می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی وضعیت سلامت روانی و سطح رضایت شغلی کارکنان، و سطح رضایت خانواده آن ها می باشد. بدین منظور، تعداد صد نفر از کارکنان بیمارستان امام حسن بجنورد مورد مطالعه آماری قرار گرفته اند. برای تحلیل توصیفی داده ها از متغییر های دموگرافیک و توزیع فراوانی مقیاس ها و زیرمقیاس ها استفاده شده است و برای تحلیل استنباطی از دو آزمون همبستگی پیرسون و نیکویی برازش استفاده گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که رضایت شغلی کارکنان و رضایت خانواده در حد متوسطی قرار دارد. اما وضعیت سلامت روان حدود نیمی از کارکنان نیز به گونه ای است که در آستانه بیماری قرار دارند. سلامت روان کارکنان و سطح رضایت شغلی کارکنان بیمارستان، زنگ خطری برای سیستم بهداشتی-درمانی است. حال با اضافه شدن مشکلات و مسائل خانوادگی به این موضوع، بیمارستان را از رسیدن به اهداف خود منع می کند. به مدیران توصیه می شود که در برنامه های بهبود وضعیت کارمندان به این مسئله از جنبه های مختلف توجه کنند.

Keywords:

سلامت روان , رضایت شغلی , رضایت خانواده , تحلیل آماری , سیستم بهداشتی-درمانی.