مدیریت اقتصادی و حسابداری کیفیت

بی کیفیتی شامل مجموع تمام ناهنجاری هایی است که در یک شرکت وجود دارد. مشخص شده است که هزینه این عدم کیفیت از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است و به طور متوسط ۱۰٪ -۳۰٪ است. گردش مالی مبارزه با چنین پدیده ای به معنای در نظر گرفتن این ضرر به عنوان یک ذخایر بالقوه اقتصادی است. مدیریت کیفیت در تمام سطوح، عملکردها یا فعالیت های یک بنگاه اقتصادی اعمال می شود و متضمن اصل مکمل بودن است که نشان می دهد مدیریت کیفیت تولید را نمی توان از مدیریت کیفیت جدا کرد. فرآیند تولید یا ارائه خدمات بدیهی است که این مکمل بین منافع مصرف کنندگان و تامین کنندگان است. اصل مکمل بودن منجر به توزیع مجدد مسئولیت ها برای کیفیت می شود تا بدانیم "چه کسی چه کاری انجام می دهد". کمبودها؛ روشن کردن علل اساسی ناهنجاری ها؛ هماهنگ کردن اقدامات داخلی و خارجی ارتقای کیفیت. با انگیزه مناسب مراکز مسئولیت (ماموریت اقتصادی) باعث کاهش سیستماتیک هزینه های غیرکیفی می شود. ادغام مفهوم کیفیت در حسابداری امکان ایجاد صورتهای مالی را فراهم می کند که تاثیر هزینه های غیرکیفی بر نتایج را نشان می دهد. این در مورد رویکردی است که مدیر را فراتر از تجزیه و تحلیل هزینه از نظر ماهیت، وضعیتی که در حال حاضر رایج است، هدایت می کند. این یکپارچگی در صورتی امکان پذیر است که ما یک نظریه مربوطه از هزینه های غیرکیفی داشته باشیم که اجازه تهویه مربوط به مراکز مسئولیت را نیز می دهد. اصل مکمل بودن منجر به طبقه بندی هزینه های مربوط به کیفیت به گروه ها می شود و همچنین به درک بهتر مکانیسم های مدیریت کیفیت کمک می کند. با تفکیک مسئولیت ها و با تخصیص هزینه های غیرکیفی، به عملکردهای ناموفق مختلف اجازه می دهد تا آنها را به شیوه ای منطقی برانگیزد. در واقع، امکان ادغام مفاهیم کیفیت در سیستم های حسابداری سنتی و اندازه گیری نتیجه اقتصادی را فراهم می کند. . لازم به ذکر است که حسابداری سنتی کیفیت را در نظر نمی گیرد و هزینه های غیرکیفی مهمی را که اهمیت آن برای بقا و توسعه شرکت حیاتی است، به وضوح شناسایی نمی کند. مدیریت اقتصادی و حسابداری کیفیت ابزار انتخابی هم برای مدیریت عالی و هم برای متخصصان کیفیت است

Keywords:

کیفیت , هزینه , مدیریت