بررسی نقش ادراک بیماری به عنوان میانجی بین متغیرهای شخصیتی و کیفیت زندگی در بیماران دچار سکته قلبی، مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: ادراک بیماری می تواند سلامت روانی و توانایی فرد را درتطابق با بیماری تحت تاثیر قرار دهد. خصوصیات شخصیتی می تواند روی نحوه زندگی و کیفیت زندگی فرد موثر باشد. هدف این مطالعه، بررسی نقش ادراک بیماری به عنوان میانجی بین متغیرهای شخصیتی و کیفیت زندگی در بیماران دچار سکته قلبی بود. مواد و روش: مطالعه حاضر به صورت مقطعی بر روی ۱۹۳ بیمار دچار سکته قلبی که حداقل ۶ تا ۱۲ماه از آن گذشته بود، انجام شد. افراد با شیوه نمونه گیری دردسترس از درمانگاه های قلب و عروق بیمارستان شهیدچمران، الزهرا و خورشید شهر اصفهان انتخاب شدند. با استفاده از مقیاس های ادراک بیماری، کیفیت زندگی و پرسش نامه ۵ عاملی شخصیت مورد بررسی قرار گرفتند. داده های با روش تحلیل مسیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه ۱۲۸ نفر از شرکت کنندگان مرد (۶۶/۳۲ درصد) و ۶۶ نفر زن (۳۳/۶۸ درصد)، با میانگین سنی ۱۰/۷±۶۱/۴ بودند. در ابعاد شخصیت، بین بعد روان رنجوری با ادراک بیماری ارتباط معنادار مشاهده شد (۵۶۱/P=۰/۰۰۲ ,RW=۰ ) و سایر ابعاد شخصیت ارتباط معنادار با ادراک بیماری نداشتند. درحالی که ادراک بیماری با کیفیت زندگی رابطه معنادار و منفی داشت (۰/۲۱۹-=P=۰/۰۱۰, RW) و دو بعد برون گرایی با (۰/۷۵۵=P=۰/۰۰۰, RW) و توافقی بودن نیز با کیفیت زندگی (۰/۵۱۶-= P=۰/۰۱۵, RW) ارتباط معناداری داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد متغیرهای شخصیتی به طور مستقل روی کیفیت زندگی موثرند و تنها ویژگی های خشم، خصومت و نگرانی در قالب بعد روان رنجوری با تاثیر مستقیم بر ادراک بیماری، روی کیفیت زندگی تاثیر منفی داشته است.

بررسی نقش ادراک بیماری به عنوان میانجی بین متغیرهای شخصیتی و کیفیت زندگی در بیماران دچار سکته قلبی، مطالعه مقطعی Keywords:

Disease perception , Personality , Quality of life (QoL) , Heart attack , ادراک بیماری , شخصیت , کیفیت زندگی , سکته قلبی