اثربخشی آموزش و بازآموزی قوانین راهنمایی و رانندگی بر کاهش میزان تصادفات

تصادفات ترافیکی در حال حاضر به صورت یک معضل اجتماعی در سطح جهان مطرح است که همه ساله جان تعداد زیادی از مردم را گرفته و هزینه های هنگفتی را به جامعه وارد می نماید.به همبن دلیل اهمیت دارد که راه های مقابله با این معضل اجتماعی شناسایی و تاثیر هر کدام بر میزان کاهش خطرات تصادفات ترافیکی بررسی گردد.. یکی از این راه ها آموزش قوانین راهنمایی و رانندگی می باشد.  هدف از این تحقیق شناسایی نقش و میزان اثربخشی آموزش و بازآموزی قوانین راهنمایی و رانندگی بر کاهش میزان تصادفات (مطالعه موردی: حوزه ی کاربران حمل ونقل جاده ای شهرستان های نوشهر  و چالوس) میباشد. روش تحقیق کاربردی از  نوع همبستگی بوده و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز اجرای تحقیق از روش های گردآوری داده‎ها، مطالعات کتابخانه‎ای و مطالعات میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق، کلیه ناوگان برون شهری حمل و نقل چالوس و نوشهر (تاکسی، اتوبوس و مینی بوس) می باشند که تعداد آن ها ۷۱۹ نفر است. براساس فرمول کوکران تعداد ۲۵۵ نفر به عنوان نمونه در این پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی ساده شرکت داده شده اند. نتایج به دست آمده از فرضیه اصلی با توجه به بار عاملی استاندارد بین دو متغیر آموزش قوانین راهنمایی و رانندگی و کاهش میزان تصادفات برابر ۳۶/۰ و بازآموزی قوانین راهنمایی و رانندگی و کاهش میزان تصادفات برابر ۴۶/۰ به دست آمده است که در سطح اطمینان ۹۵/۰ قابل قبول است. بر این اساس آموزش و بازآموزی قوانین راهنمایی و رانندگی بر کاهش میزان تصادفات موثر می باشد.

Keywords:

کاهش میزان تصادفات , آموزش , بازآموزی , قوانین راهنمایی و رانندگی