بررسی تطبیقی ماده واحده قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی
Publish place: Modern Interdisciplinary Research in Law، Vol: 3، Issue: 3
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 123
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMIRL-3-3_006
تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1402
Abstract:
حقوق شهروندی، مجموعه حقوق بنیادینی هستند که فرد به عنوان شهروند از آن برخوردار است. اصل آزادی مشروع، اصل برائت، حق دسترسی به وکیل، حق دسترسی به دادگاه صالح و غیره، ازجمله این حقوق هستند. در کشور ما، هم قانون گذار در قانون اساسی به طور ویژه این حقوق را مورد توجه قرار داده است و هم مجلس شورای اسلامی در قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی از آن ها پاسداری کرده است. هر انسان، فارغ از هر اندیشه، قومیت و زبانی که دارد، انسان است و به عنوان بشر، دارای شان و مرتبه انسانی است. به همین دلیل نمی توان با هر بهانه ای کرامت انسانی وی را خدشه دار کرد. از طرفی، هر فرد در هر جامعه ، یک سری حقوق بنیادین و ضروری دارد که لازم است از طرف دولت و حکومت رعایت و حفظ شود. بر همین اساس، این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی ماده واحده قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی و پاسخ به این سوال که آیا مفهوم آزادی و مصادیق آزادی در هر دو سند حقوق بشر و حقوق شهروندی یکسان است یا خیر، انجام گرفته است. این مقاله از نوع توصیفی-تحلیلی است. نتایج این پژوهش نشان داد که با توجه به امنیت مدار بودن قانون جدید در پذیرش حقوق شهروندی، قانون گذار جوانب احتیاط را موردنظر داشته و در برخی موارد، محدودیت هایی را نسبت به مطالبه خسارات معنوی مقرر نموده است.
Keywords:
Authors
جواد جمشیدی
دانشجوی کارشناسی ارشد، جزا و جرم شناسی، دانشکده علوم انسانی، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب، تهران، ایران