ارتباط نظام منابع انسانی شهرداری ها در کیفی سازی فضاهای سبز شهری

فضای سبز به ویژه پارکهای شهری، به عنوان عصر اصلی در اوقات فراغت و آرامش بخشی به شهروندان، حیاتیاست. از سوی دیگر،یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار و ایجاد سرزندگی، داشتن رفاه و آسایش در زندگیاست، که امروزه تلاش همه مسیولین و دست اندرکاران جامعه، تامین رفاه و آسایش مردم است.رشد شهرنشینیو افزایش جمعیت شهرها در طی سالهای مختلف و وجود آلودگی های زیست محیطی نیاز به فضای سبز وگسترش آن را به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر در کاهش آلاینده ها مطرح میکند. فضای سبز به عنوانیکی از معیارهای توسعه پایدار شهری و تنفس گاه شهری محسوب می شود که وجود این فضاها در شهرهاموجب ارتقا کیفیت زندگی شده و در نتیجه میزان و نحوه پراکنش فضای سبز در عرصه های شهری هم از بعدشهرسازی و هم به لحاظ عدالت اجتماعی حائز اهمیت است. پیش از هر نوع برنامه ریزی برای توسعه فضای سبزشهری، باید معیارها و استاندارهای توسعه فضای سبز معین و مشخص شود. وضعیت موجود شهرها نه تنها برایجاد فضای سبز وسیع و مهمتر از همه برنامه ریزی شده و حساب شده را ایجاب می کند، بلکه بیش از هر زماندیگر خواهان فضاهای سبز وسیع به منظور برقراری موازنه اکولوژیک در مقابل محیط های ساخته شده است.

Keywords:

منابع انسانی , شهرداری , فضای سبز , شهر