مروری کوتاه بر استفاده از بیوچار در تغذیه نشخوارکنندگان

تخمیر و هضم مواد غذایی در نشخوارکنندگان توسط میکروارگانیسم های شکمبه انجام می شود. طی فرایند تخمیر شکمبه اتلاف انرژی (به شکل متان) و پروتئین (به شکل نیتروژن آمونیاکی) رخ می دهد که بازده خوراک را محدود می کند. به همین جهت از افزودنی ها به منظور بهبود جمعیت میکروبی شکمبه و فعالیت آنزیمی آن ها استفاده می شود. بیوچار با کاهش تولید متان، اتلاف انرژی را در دام کاهش می دهد، همچنین میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن را بهبود می دهد. پژوهشگران افزایش ابقا و ارزش بیولوژیکی نیتروژن جذب شده در بزهای دریافت کننده بیوچار را گزارش کردند. گزارش شده است بیوچار میزان انتقال سم آفلاتوکسین به شیر را تا ۷۶ درصد کاهش داد. افزودن بیوچار به جیره به عنوان یک افزودنی خوراک پتانسیل بهبود سلامت حیوانات، راندمان خوراک و کاهش تلفات مواد مغذی و انتشار گازهای گلخانه ای را دارد.

Keywords:

بیوچار , عملکرد , گوارش پذیری , متان