زندان و بزهکاری

سلب آزادی افراد از دیرباز به عنوان یکی از مجازات های اصلی برای مرتکبان جرایم محسوب می شود زیرا گذشتگان معتقد بودند مجازات حبس موجب عبرت زندانیان و مجرمان بالقوه ای است که هنوز دست به ارتکاب جرم نزده اند اما با گذشت زمان همه این امیدها بر باد رفت و زندان در رسیدن به اهدافی که برای آن منظور شده بود مانند اصلاح و تربیت، با شکست روبه رو شد.اعمال افراطی مجازات حبس در دهه های گذشته در کشورهای مختلف ازجمله ایران، موجب تورم کیفری و افزایش جمعیت زندان ها شده و هزینه های انسانی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی هزینه های کلان سیاسی را به جامعه تحمیل کرده و نه تنها زندانی بلکه آحاد جامعه را به طور غیرمستقیم، متاثر از پیامدهای سوء خود کرده است. به عبارت دیگر، مجازات حبس هرچند در موارد اندکی توانسته اهداف اصلاحی و بازپروری را برآورده کند، ولی در اغلب موارد موفق نبوده و خود جرم زا و حتی موجب تکرار جرم در سطح جامعه شده است.