بررسی کیفیت فضای سبز شهری بر اساس میزان رضایتمندی شهروندان (مطالعه موردی : باقرشهر)

اهیت پیچیده شهرهای امروز فراهم کردن کیفیت های مورد انتظار و بر مبنای سلایق ساکنان شهرها را دشوار کرده است و مدیریت شهری بدون ارزیابی و پایش فضاهای عمومی و همگام سازی آنها با نیاز مخاطبان قادر نخواهد بود شرایط مورد انتظار بهره برداران و درنتیجه رضایتمندی آنها را فراهم آورد. از آنجا که پارک های شهری، یکی از مهم ترین فضاهای فراغتی در شهر و بنا بر ماهیت خود فضاهای عمومی پویا و در حال تغییرند، ارزیابی پارک های شهری و توجه به نوع و اولویت نیازهای مخاطبان آنها، یکی از الزامات مدیریت شهری کارآمد به شمار می رود؛ هدف اصلی از انجام این تحقیق سنجش میزان رضایت شهروندان از عملکرد شهرداری در زمینه فضای سبز شهری می باشد. روش گردآوری اطلاعات در این مقاله روش پیمایشی با استفاده از پرسشنامه بوده و در تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری از داده ها از آمار توصیفی و استنباطی و همچنین از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد مهمترین مانع و محدودیت در فضاهای سبز باقرشهر را نبود امنیت(۵۱%) و سپس کمبود امکانات آموزشی و فرهنگی(۲۴%) می دانند. سطح رضایت عمومی شهروندان از کیفیت فضای سبز شهری در شهر باقرشهر از متوسط به پایین است . کمترین رضایت ایشان از شهرداری به سبب بی توجهی به امکانات بهداشتی در بوستان ها و فضاهای سبز در باقرشهر می باشد اما از نظر ویژگیهای اجتماعی پاسخ دهندگان مانند جمعیت، سن، تحصیلات و میزان آگاهی از وظایف شهرداری تفاوت معناداری میان نظرات شهروندان وجود دارد.

Keywords:

کیفیت , فضای سبز , رضایتمندی , باقرشهر.