روانشناسی محیطی کودکان در طراحی مهدکودک

مهد کودک به عنوان اولین فضای اجتماعی که کودک در آن وارد میشود نقش مهمی در دوران کودکی دارد و نه تنها فضایی جهت نگهداری کودکان میباشد بلکه فضایی برای جامعه پزیری، رشد تعلیم و تربیت کودکان هستند فضاهای آموزشی یکی از حوزه های معماری محیطی هستند که نقش عمده ای را در یک جامعه ایفا می نمایند. نقش آموزش در توسعه جامعه انکار ناپذیر است. بی توجهی و نا آگاهی در طراحی فضاهای آموزشی در بسیاری از کشورها نتایج نامطلوب خود را نشان داده است. در دیدگاه اجتماعی فرهنگی یادگیری این بحث وجود دارد که فرد و محیط را نمیتوان جدا از هم مورد تجزیه و تحلیل قرار داد این پژوهش تلاشی است. جهت دست یابی به اصول معمارانه در راستای طراحی فضای لذت بخش و جذاب برای کودکان به منظور شکوفایی و رشد و پرورش خلاقیت و نیز کوششی است برای طراحی محیط مصنوع بر اساس نیازهای ثابت شده روانی و جسمانی کودکان و در نهایت فضایی برای گذراندن اوقات فراغت کودکان طراحی گردید که برگرفته از نیازها و تمایلات درونی و نیز اصول معماری قابل درک برای آنان می باشد تا در آن فضاها کودک مرزی بین درون و بیرون احساس کند.

روانشناسی محیطی کودکان در طراحی مهدکودک Keywords:

کودک خلاقیت , مهد کودک , فضا