بررسی و مقایسه سطوح عملکردی قابهای خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک با استفاده از تحلیل دینامیکی فزاینده و منحنی های شکنندگی

یکی از مهم ترین پدیده های طبیعی زلزله است که نمیتوان از وقوع آن جلوگیری و زمان آن را پیش بینی کرد لیکن با طراحی و ساخت سازه های ایمن و شناسایی و بهسازی ساختمانهای ناایمن میتوان میزان تلفات و اسیبهای ناشی از آن را به حداقل رساند. خطر رخداد زلزله در کشور ایران که در منطقه ای لرزه خیز واقع شده از اهمیت ویژه ای برخودار میباشد. این پژوهش سطوح عملکردی و خرابی و همچنین تغییرات پاسخ لرزه ای تحت اثر تغییر تعداد طبقات سازه در قابهای خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط (سیستم اکثر ساختمانها تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک و تاثیر آن بر منحنی های شکنندگی را بررسی کرده است. در این پژوهش برای طراحی و تحلیل اولیه از نرم افزار Etabs و برای تحلیلهای دینامیکی غیر خطی فزاینده از نرم افزار OpenSees استفاده شد و قابهای خمشی بتن آرمه با شکل پذیری متوسط در سه تیپ طبقاتی ۵۳ و ۸ طبقه و تعداد دهانه های ۱ ۲ و ۳ دهانه تحت اثر زلزله های حوزه دور و نزدیک گسل با اثر رزونانس مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت با مقایسه در مقادیر شکنندگی بین مدل های ۵۰۳ و ۸ طبقه میتوان گفت که با افزایش تعداد طبقات وضعیت شکنندگی سازه بهتر شده و مقدار احتمال شکست سازه کاهش می یابد. از طرفی در مقایسه مدلهای با تعداد طبقات یکسان و تعداد دهانه های متفاوت می توان بیان کرد که افزایش تعداد دهانه ها تاثیر چندانی بر شکنندگی سازه های قاب خمشی متوسط در این تحقیق نداشته است. همچنین در زلزله های حوزه دور به ازای شتاب ۵. هر چه تعداد طبقات کاهش باید احتمال شکست بیشتر می شود.