بررسی مقایسه ی میزان تاثیر هیجان خواهی و کنترل آن در رانندگان قانون گریز و قانون پذیر

قانون گریزی به عنوان یک رفتار نابه هنجار اجتماعی معضل بنیادین بسیاری از جوامع کنونی است. یکی از این عوامل، شخصیت و بعد هیجانات می باشد. افراد هیجان خواه با نادیده گرفتن قوانین سعی در ارضای نیاز خود دارند. روش پژوهش علمی- مقایسه ای است. نمونه آماری تحقیق حاضر، ۳۷۰ نفر از رانندگان متخلف بوده و ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه هیجان خواهی زاکرمن است، ولی برای تعیین قانون گریزبودن افراد از پرسش نامه ۲۴ سوالی محقق ساخته استفاده شد. تجزیه و تحلیل پژوهش به وسیله نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها نشان می دهد که در میزان هیجان خواهی، تجربه طلبی، ماجراجوئی، ملال پذیری و گریز از بازداری در بین رانندگان قانون گریز و قانون پذیر شهر تهران تفاوت معناداری وجود دارد. افراد باتجربه بیشتر، قانون گریزتر هستند. ماجراجویی بالاتر سبب قانون گریزی بوده و افراد قانون گریز ماجراجوتر هستند. هرچه میزان ملال آوری بیشتر باشد، افراد کمتر به دنبال هیجان آن کار بوده و در نتیجه برای گریز از معرکه بیشتر دچار قانون گریزی می شوند. افراد هیجان خواه بیشتر تمایل به گریز از بازداری از قانون شکنی داشته و در نتیجه قانون گریزتر هستند. نتایج نشان می دهد که مولفه هیجان خواهی به صورت مثبت و معناداری قادر به پیش بینی قانون گریزی و به صورت منفی و معناداری قادر به پیش بینی قانون پذیری هستند.

Keywords:

هیجان خواهی , قانون گریزی , قانون پذیری , تجربه طلبی , ملال پذیری , گریز از بازداری