نقش تعاملات بین سازمانی در کاهش تلفات انسانی ناشی از تصادفات جاده ای

در میان تمامی عوامل گوناگون اثرگذار بر پدیده نابه سامانی حمل ونقل در کشورمان، ارتباطات بین سازمانی اگر مهم ترین عامل کاهش تلفات انسانی در جاده ها نباشد، لااقل یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده با تاکید بر "ارتباطات رسمی و غیررسمی" و هم چنین "کانال های ارتباطی میان سازمان های ترافیکی" (به ویژه هلال احمر و پلیس راهور ناجا) است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. روش گردآوری اطلاعات میدانی و ابزار آن پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه آماری تحقیق، ۲۵۰ نفر از افسران راهنمایی و رانندگی است که هر یک از آنها بیش از ۱۵ تا ۲۵ سال در استان ها و شهرستان های مختلف کشور خدمت کرده اند. روایی تحقیق به صورت منطقی و پایائی آن به وسیله ضریب آلفای کرونباخ (۸۶۵/۰) به دست آمد. بیش از ۵۵ درصد نمونه های تحقیق بر این باور بودند که: الف) ارتباطات بین سازمانی هلال احمر و پلیس راهور در کاهش خسارت های جانی حاصل از تصادفات جاده ای رو به گسترش و بهبود است؛ ب) روسای این دو سازمان در برقراری ارتباطات با یکدیگر جهت کاهش خسارت های جانی حاصل از تصادفات جاده ای موفق عمل نکرده اند؛ ج) بیشتر مشکلات این دو سازمان به سبب ارتباطات ضعیف و ناکارآمد مدیران و روسای این دو سازمان است. نتایج نشان داد که دو فرضیه از فرضیات تحقیق، یعنی «مهم ترین مشکلات میان دو سازمان هلال احمر و پلیس راهور ناجا از جنس ارتباطی است» و «کانال های ارتباطی میان دو سازمان هلال احمر و پلیس راهور ناجا» از جمله عناصر ارتباطی دخیل در بهبود ارتباطات هستند، تائید شد.

Keywords:

تحلیل ارتباطی , تعاملات بین سازمانی , تصادفات , هلال احمر , راهور , ارتباطات رسمی