بررسی و تعیین الزامات رانندگی تدافعی در ماموریت های ناجا

جلوگیری از تصادفات در رانندگی امری محتمل به نظر می رسد ولی تقلیل این امر و کاهش صدمات حاصل از آن با رعایت مقررات و دستورالعمل های راهنمایی و رانندگی و دستورالعمل های صادره در ناجا امکان پذیر است. در این راستا تحقیق حاضر با هدف تعیین الزامات رانندگی تدافعی در ماموریت های ناجا، به بررسی و عوامل موثر بر الزامات رانندگی تدافعی در سازمان می پردازد. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیماشی بود در جامعه آماری پژوهش شامل ۲۶۴ نفر ار کارکنان پلیس راهور و معاونت آماد و پشتیبانی ناجا و شیوه جمع آوری اطلاعات از طریق پرسش نامه محقق ساخته است. با استفاده از رابطه کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده حجم نمونه به دست آمده و از دو روش کتابخانه ای و میدانی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که ابعاد الزامات رانندگی تدافعی مبتنی بر آموزش رانندگی، طراحی مناسب جاده و راه، رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی، تعمیرات به موقع وسایل نقلیه و مهارت رانندگان در کاهش خسارت به وسیله نقلیه سازمانی از دیدگاه کارکنان پلیس راهور و معاونت آماد و پشتیبانی ناجا، در وضعیت مطلوب اختلاف معناداری وجود دارد. نتایج به دست آمده از یافته های تحقیق بیان گر آن است رانندگی تدافعی در کاهش تصادفات ناوگان خودرویی ناجا یکی از مواردی است که تا پایین ترین رده ناجا (کوپ) نفوذ داشته و برای این که در سطح ناجا نهادینه شود باید توسط مدیران و فرماندهان، درون سازی شود. مسئولان و مدیران راهور و آماد در سطح ناجا با توجه به یافته های این تحقیق دارای اهمیت زیادی هستند و می توانند برای کاهش تصادفات با رانندگی تدافعی ناوگان خودرویی ناجا اقدام کنند.

Keywords:

راننده , رانندگی تدافعی , تصادفات , وسیله نقلیه سازمانی