تحلیل سبک شناختی داستان ضدجنگ پسامدرن برمحور رمان سلاخ خانه پنج از کورت ونگات

انسان تاریخی همیشه گرفتار جنگ بوده است. متفکران حوزه ی جنگ نظریه های فراوانی درباره چرایی این درگیری همیشگی ارائه داده اند؛ اما انسان معاصر با گسترش نیازهای خود زمینه های بیشتری برای جنگ فراهم کرده است. به همین دلیل جنگ به معنای کلی به ویژه از جنبه دفاعی گریزناپذیر است. پژوهش حاضر فارغ از این دفاع ناگزیر به بررسی سبک داستان جنگ در رمان سلاخ خانه پنج نوشته کورت ونگات پرداخته است. پرسش اساسی این است که «در این رمان سبک داستان جنگ پسامدرن چگونه تبلوریافته است؟». به علاوه این پرسش هم موردتوجه بوده است که «آیا داستان جنگ پسامدرن می تواند به انسان معاصر کمک کند تا با هدف خودداری از جنگ، گفتمان صلح محور تدارک ببیند؟» یافته های این پژوهش نشان می دهد که ونگات با استفاده از برخی راه بردها و شگردهای سبک های ادبیات پسامدرن، به ادبیات مدرن و پیشامدرن که جنگ را تبلیغ و تقویت می کنند، تاخته و آن را هجو و از آن انتقادکرده، با خلق یک طرح داستانی گذشته نگر و آینده مدار، گفتمانی را پرورش می دهد که جنگ را پدیده ای مسخره و منحوس، اما گریزپذیر جلوه می دهد. برخی از مهم ترین این راه بردها و اسلوب های سبکی عبارت اند از طنز در روایت عینی، فراداستان تاریخ نگارانه، داستان علمی تخیلی، آزادی از زمان و مکان مالوف، اجواف جهان تخیلی و جهان عینی، و ساختار اقتباسی. از این گذشته ونگات برای پرورش گفتمان ضدجنگ از شیوه های دیگری مانند بینامتنیت، زاویه دید چند گانه، و کانونی سازی روایتگری هم استفاده کرده است. گفتمان ضدجنگ این داستان می خواهد پیش پاافتادگی و لودگی جنگ را برجسته سازد تا این پدیده در نزد خوانندگان زشت و مسخره جلوه کند، به گونه ای که دون شان خود بدانند که به جنگی دامن بزنند و با یکدیگر بجنگند؛ و درنتیجه به جنگ «نه!» بگویند.

تحلیل سبک شناختی داستان ضدجنگ پسامدرن برمحور رمان سلاخ خانه پنج از کورت ونگات Keywords:

سلاخ خانه پنج , سبک شناسی , داستان ضدجنگ , ادبیات پسامدرن , کورت ونگات