بارگذاری و اجرای بهینه و پویای برنامه های تلفن همراه در لبه شبکه

پردازش لبه با دسترسی چندگانه و پردازش لبه سیار(MEC) به کاربران تلفن همراه اجازه می دهد تا کارهای پردازشی خود را به لبه شبکه منتقل کنند. MEC قابلیت پردازش لبه و برنامه را در لبه شبکه فراهم می کند. در این مقاله، یک مدل بارگذاری پویا براساس بهینه سازی لیاپانوف پیشنهاد شده است که پایداری سیستم را بر اساس وضعیت فعلی سیستم حفظ می کند. ما از دو روش زمان بندی در دو ماشین مجازی استفاده می کنیم که در روش اول کارها با زمان اجرای بیشتر اولویت بالاتر(HTHP) و در روش دوم کارها با زمان اجرای کمتر اولویت بالاتر(LTHP) خواهند داشت. نتایج کار با دو روش به ترتیب ورود و با گردش نوبت مقایسه می شوند. مقادیر نشان می دهد که صرفه جویی در مصرف انرژی در HTHP و LTHP به ترتیب ۳۸ و ۲/۵۵ درصد است. زمان پاسخ به کارهای ارسالی به ترتیب ۱۹۹.۷۶ و ۱۸۲.۹۶ میلی ثانیه در هر دو روش HTHP و LTHP است که برای کارها با تعداد زیاد و حجم داده و پردازش بزرگ، بهتر عمل می کنند. در این سیستم از ۵۲۱ کار موجود برای اجرا، تنها ۷۵ کار در دستگاه تلفن همراه به صورت محلی اجرا می شوند که این کارها اندازه داده و پردازش و انرژی مصرفی کمتری دارند. بقیه کارها با اندازه داده و پردازش بیشتر برای اجرا به لایه MEC ارسال می شوند.

Keywords:

پردازش لبه با دسترسی چندگانه , پردازش لبه سیار , زمانبندی , بهینهسازی لیاپانوف