ضرورت آموزش هوافضا به منظور بازدارندگی دفاعی امنیتی در جنگ های آینده

با ورود به هزاره سوم و تغییرهای فزاینده در مرزهای علم و فناوری و با هدف گذاری راهبردی و مهم جمهوری اسلامی ایران در افق نزدیک، بررسی الزامات و نیازهای آیند سامانه های آموزشی سازمان ها به ویژه درعرصه های فناورانه همچون هوافضا و هوانوردی ، به امری اجتناب ناپذیر برای دستیابی به اهداف سازمانی در بخش دفاعی تبدیل شده است. با توجه به گوناگونی تهدیدها و محیط های امنیتی کشورها، هرگز نمی توان ایده و رویای برابری توان نظاامی و حتی تسلیحاتی کشورها را تحقق پذیر دانست. با درک این واقعیت، یکی از عوامل دستیابی به بازدارندگی، داشتن راهبردها و برنامه های تسلیحاتی متناسب تهدیدات دشمن است. بنابراین برای رسیدن راهبردهای بازدارندگی خصوصا در مولفه قدرت نظامی می بایست عوامل موثر بازدارندگی قدرت نظامی احصاء شود. در مولفه ی قدرت نظامی اولویت خاصی در حوزه هوافضا با توجه به تهدیدات پیش رو در نظر گرفته می شود . لذا مسئله این تحقیق، ضرورت اموزش علم هوافضا به منظور بازدارندگی نظامی در حوزه دفاعی امنیتی می باشد متناسب با مسئله تحقیق هدف تحقیق عبارت شد از: تعیین عوامل موثر بر بازدارندگی نظامی در حوزه هوافضا و متناظر با اهدف تحقیق طراحی گردیده است. روش تحقیق با رویکرد آمیخته روش موردی – زمینه ای، نوع تحقیق کاربردی است.

Keywords:

هوافضا , بازدارندگی نظامی , توان رزمی , امنیت , بازداندگی امنیتی