لزوم تحقق برنامه ریزی اهداف رفاهی منابع انسانی در شهرداری ها

علت ترک شغل بسیاری از کارکنان با استعداد، رفتن به محل کاری است که با سیستم اعتقادی شخصی آنها مطابقت دارد و برای خدمات رفاهی کارکنان نگرانی واقعی نشان می دهد. مردم خواهان شغل خوب و زندگی خوب هستند. با استعفای بی سابقه و کمبود نیروی کار، برخی از رهبران اکنون متوجه شده اند که برای حفظ بهترین کارکنان خود، باید برنامه ها و مزایای بیشتر رفاهی را در اختیار آن ها قرار دهند. درصد بیشتری از مدیران منابع انسانی بر این باروند که کارکنان برتر، نسبت به سایر همکاران خود، ساعات بیشتری کار می کنند. کار کردن در ساعات طولانی، که اغلب به بهای رفاه فرد تمام می شود، لزوما باعث نمی شود که آن فرد عملکرد بالایی داشته باشد. بلکه در واقع، با ایجاد خستگی و فرسودگی شغلی می تواند نتیجه معکوس ایجاد کند. وقتی کارکنان سازمان ناراضی و بی انگیزه هستند، حتی بهترین ابزارها و فناوری ها نیز نمی تواند تجارت شما را آن قدرها که باید پیش ببرد. هدف این پژوهش لزوم تحقق برنامه ریزی اهداف رفاهی منابع انسانی در شهرداری هامی باشد تحقیقات نشان داده است که تنها یک سوم از کارکنان روحیه قوی کافی در ساعات کاری خود داشته و رضایت شغلی را احساس می کنند. اگر بتوانید توانمندی کارکنان خود را افزایش داده و احساس رضایت شغلی را در آن ها تامین سازید، بهره وری سازمانی به مراتب افزایش خواهد یافت. این چیزی است که پیش از توانمندسازی کارکنان باید به آن پرداخته شده و با ارتقای کیفیت کارایی هر یک از نیروهای سازمانی، جا به جایی های موثر به منظور افزایش بهره وری از پتانسیل های موجود، اتفاق بیفتد.

Keywords:

فرسودگی شغلی ترک شغل , رفاه فرد