بررسی خواص سایشی آلیاژ آلومینیم ۶۰۶۱ و کامپوزیت حاوی نانولوله های کربنی ساخته شده به روش آلیاژسازی مکانیکی و فرایند پرس داغ
Publish place: Journal of New Materials، Vol: 9، Issue: 33
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 98
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNMMI-9-33_005
تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1402
Abstract:
در این پژوهش آلیاژ آلومینیم نانوساختار و کامپوزیت های پایه آلومینیمی حاوی مقادیر مختلف نانولوله های کربنی ( wt.%۵/۱-۵/۰) به روش ترکیبی آلیاژسازی مکانیکی و پرس داغ تولید گردید. آزمایش ها نشان داد که افزودن نانولوله کربنی تا ۱ درصد وزنی به میزان جزئی دانسیته نسبی کامپوزیت آلومینیم – نانولوله کربنی را افزایش می دهد. این در حالی است که مقادیر سختی کامپوزیت فوق با افزایش نانولوله های کربنی به دلیل قرارگیری نانولوله های کربنی در فضای خالی بین ذرات پودر و پر شدن میکرو حفرات به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. مقدار سختی از HV ۳/۹۳ مربوط به آلومینیم درشت دانه به HV ۱۸/۲۱۹ رسید. مقادیر بیشتر نانولوله های کربنی موجب کاهش سختی و دانسیته نسبی کامپوزیت تولیدی گردید. رفتار سایشی کامپوزیت های آلومینیومی حاوی نانولوله های کربنی به روش پین روی دیسک موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اضافه کردن نانولوله های کربنی تا میزان ۱ درصد وزنی به کامپوزیت موجب کاهش ضریب اصطکاک و کاهش وزن گردیده است. مقدار ضریب اصطکاک آلومینیم درشت دانه در محدوده (۹۱/۰-۳۳/۰) و برای نمونه حاوی ۱ درصد وزنی، ضریب اصطکاک حالت پایدار در محدوده (۴۵/۰-۴۲/۰) تغییر کرد. همچنین کاهش وزن نیز از ۱/۴۴ به ۴/۷ میلی گرم رسید. این در حالی است که افزایش مقادیر بیش از آن به دلیل ایجاد پدیده توده ای شدن موجب افزایش ضریب اصطکاک و کاهش وزن کامپوزیت آلومینیمی می گردد. نتایج آزمون های سایش برای آلومینیوم درشت دانه، نانوساختار و کامپوزیت آلومینیم حاوی ۱ درصد وزنی نانولوله کربنی نشان داد که مکانیزم سایش به ترتیب چسبان، ورقه ورقه شدن و خراشان است.
Keywords:
Authors
مهدی امیدی
استادیار، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته، دانشکده مهندسی مواد،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاداسلامی، نجف آباد، ایران
سعید ناطق
استاد، دانشکده مهندسی مواد،واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
آرش اعتماد
دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی نانو مواد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محمد رضا رستمی
دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی نانو مواد،دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
محمد اسماعیل شفیعی
کارشناسی، مرکز تحقیقات مواد پیشرفته، دانشکده مهندسی مواد،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاداسلامی، نجف آباد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :