امکان سنجی توسعه گردشگری در روستاهای مناطق ییلاقی شهرستان مانه و سملقان

برنامه ریزان توسعه از فعالیت های گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار روستایی یاد می کنند. امروزه گردشگری روستایی می تواند سبب ایجاد اشتغال، افزایش درآمد و در نهایت رفاه و بهبود وضعیت معیشتی روستاییان شود. مهمترین هدف توسعه گردشگری روستایی، توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع روستایی است. امروزه گردشگری با ۲۰۰ میلیون نفر شاغل، حدود ۸ درصد از کل اشتغال جهانی را در بر گرفته و یکی از پنج منبع اصلی درآمد ارزی است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی -تحلیلی و میدانی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر خانوارهای روستایی و جامعه مهمان در روستاهای بخش مانه و سملقان می باشند. که بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ شامل ۱۳۲۱ خانوار می باشند. تعداد نمونه ها با استفاده از فرمول کوکران ۲۶۶ نفر انتخاب شدند. سوالات مورد بررسی در تحقیق حاضر در طیف لیکرت و به صورت پنج درجه ای(خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد) تنظیم گردید. پایایی ابزار تحقیق نیز با استفاده از ضریب آلفای کرون باخ برای مولفه های مورد بررسی تحقیق برابر با ۸۱ درصد به دست آمده است. تعداد نمونه های انتخاب شده را بعد از سنجش با بهره گیری از نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیلی مولفه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی کای اسکوئر نشان دهنده رابطه معنادار و ۹۹ درصدی بین ظرفیت های موجود در روستاهای ناحیه مورد مطالعه با توسعه گردشگری می باشد. در ضمن نتیجه تحلیل همبستگی کندال برای متغیرهای متفارن شاخص های توسعه اقتصادی و کالبدی تا سطح اطمینان ۹۹ درصد رابطه معنادار را نشان می دهند. همچنین نتایج حاصل از آزمون مقایسه میانگین فریدمن نشان دهنده اهمیت هریک از گویه های بررسی شده می باشند و تفاوت معنادار تا سطح اطمینان ۹۹ درصد بین آنها را تبیین می نماید. شایان ذکر است نتایح حاصل از آزمون کروسکال والیس نیز نشان دهنده تفاوت معنادار و ۹۹ درصدی بین شاخص های توسعه اقتصادی، اجتماعی و کالبدی روستاهای مورد مطالعه می باشند.

Keywords:

امکان سنجی , گردشگری روستایی , روستاهای ییلاقی , مانه وسملقان