بنیان های ژئوپلیتیکی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با ترکیه از دیدگاه سازه انگاری
Publish place: Journal of Regional Planning، Vol: 12، Issue: 45
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 155
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JZPM-12-45_007
تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1402
Abstract:
از مهمترین مسئولیت های هر کشوری تنظیم روابط خارجی خود با دیگر کشورها از طریق سیاست خارجی است و در این بین از مهمترین متغیرهای موثر در شکل گیری خط مشی سیاست خارجی کشورها، بنیان های ژئوپلیتیک می باشد. جمهوریاسلامیایران نیز بواسطه همجواری با مناطق ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی متعدد می بایست از این بنیانها برای دستیابی به اهداف و منافع ملی حداکثری در سیاست خارجی خود استفاده کند. در بهرهبرداری از این بنیانها، بناچار در بعضی از مناطق با دیگر کشورها بویژه با کشورهای همسایه، تناقضات و تضادهایی در برخی موارد پیش میآید. در این میان یکی از کشورهایی که اقدامات و سیاستهای آن برای جمهوریاسلامیایران همواره مهم و تاثیرگذار بوده است، ترکیه میباشد. این کشور به عنوان یکی از مهمترین بازیگران و همسایگان ایران در منطقه جنوب غرب آسیا، برای دستیابی به اهداف و منافع ملی در سیاست خارجی خود همواره با جمهوریاسلامیایران در رقابت بوده و دستیابی به منافع ملی در منطقه این دو کشور را مجبور به برقراری ارتباط (تعامل– تقابل) در زمینه های مختلف کردهاست و این مسئله لزوم بررسی روابط دو کشور را دوچندان می کند. پژوهش حاضر از نظر روششناسی توصیفی تحلیلی بوده و از نظر نوع تحقیق، کاربردی محسوب میگردد. مهمترین بنیان های ژئوپلیتیکی موثر بر سیاست خارجی جمهوریاسلامیایران در ارتباط با ترکیه عبارتند از: نحوه ارتباط دو کشور با آمریکا و اسرائیل، رقابت در آسیای مرکزی و قفقاز، مسئله کردها، ژئوپلیتیک شیعه و نحوه واکنش به تحولات منطقه از جمله عراق و سوریه است. یافته های پژوهش نشان می دهد متناسب با سیاست های اتخاذی هر دو کشور در منطقه، جمهو ری اسلامی ایران برای دستیابی به منافع ملی حداکثری، روابطی از طیف تعاملی تا رقابتی را نسبت به ترکیه انتخاب کرده است.
Keywords:
Authors
آرش سلطانی
دانشجوی دکتری گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
افشین متقی دستنایی
دانشیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
رضا سیمبر
استاد گروه علوم سیاسی و روابط بین المل دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :