ساخت و اعتباریابی مقیاس استیگمای عموم کووید-۱۹ در جمعیت ایرانی
Publish place: QUARTERLY JOURNAL OF HEALTH PSYCHOLOGY، Vol: 11، Issue: 43
Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 116
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_HPJ-11-43_008
Index date: 7 February 2024
ساخت و اعتباریابی مقیاس استیگمای عموم کووید-۱۹ در جمعیت ایرانی abstract
مقدمه: ابزارهای اندازه گیری انگ زنی اجتماعی برای بیماری های واگیردار و تهدیدکننده سلامتی مانند ایدز ساخته شده است. در زمینه اندازه گیری انگ زنی اجتماعی عموم کووید-۱۹ ابزار مشخص اندازه گیری وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی انگ زنی اجتماعی عموم کووید-۱۹ بر روی جمعیت ایرانی بود. روش: پژوهش حاضر کمی از نوع هنجاریابی بود. تعداد ۳۲۲ نفر از افراد بالای ۱۸ سال ساکن در شهر اصفهان که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند، از طریق فراخوان اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. برای ساخت مقیاس، ابتدا با ۴۰ نفر از افراد (۲۰ نفر بدون سابقه ابتلا به کرونا و ۲۰ نفر با سابقه ابتلا به کرونا)، مصاحبه های عمیقی انجام شد. بر اساس تحلیل محتوای مصاحبه ها و نظریه فلان و لینک (۲۰۱۳) پرسشنامه اولیه با ۲۰ گویه طرح ریزی شد. برای بررسی روایی از روایی صوری، شاخص روایی محتوا و روایی سازه استفاده شد. برای بررسی پایایی از ضریب همسانی درونی آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: فرم نهایی پرسشنامه با ۱۲ گویه و ۳ عامل تصورات قالبی، احساس های منفی و رفتارهای اجتنابی از روایی صوری، شاخص روایی محتوا و روایی سازه مناسب برخوردار است. ضریب آلفای کرونباخ بالای ۰.۷ نشان دهنده ی پایا بودن این پرسشنامه است. نتیجه گیری: پرسشنامه انگ زنی اجتماعی عموم کووید-۱۹ از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است و می توان از آن به عنوان یک ابزار علمی و معتبر در سنجش انگ زنی اجتماعی کرونا استفاده نمود.
ساخت و اعتباریابی مقیاس استیگمای عموم کووید-۱۹ در جمعیت ایرانی Keywords:
ساخت و اعتباریابی مقیاس استیگمای عموم کووید-۱۹ در جمعیت ایرانی authors
صدیقه رضایی دهنوی
استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
فائزه ارشک
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
آزاده سمسار کازرونی
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :