بررسی عوامل موثر بر ایجاد اعتماد اولیه نسبت به اجرای اقدام های حفاظتی از منابع آب و خاک در بین شالی کاران (مطالعه موردی: بخش لشت نشاء، استان گیلان)

مقدمه و هدف: آب و خاک دو منبع طبیعی ارزشمند هستند که بشر باید از آن­ها در برابر تخریب یا آلودگی محافظت کند. روش­ها و تکنیک­های گوناگونی وجود دارند که باعث کاهش روند تخریب و آلودگی آب و خاک می­شوند که به طور کلی، به اقدام های حفاظت از آب و خاک مرسوم­اند. در این مطالعه برای نخستین بار در ایران، عوامل موثر در شکل­گیری اعتماد اولیه بمنظور پذیرش اقدام های حفاظتی آب خاک، در بین شالی کارانی که در منطقه لشت نشاء، واقع در شمال ایران اشتغال دارند، مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش­ها: از آنجا که وجود هر نوع رابطه بین دو شخص حقیقی یا حقوقی مستلزم وجود اعتماد است، از الگوی اعتماد اولیه  به عنوان یک الگوی مفهومی مستقل استفاده شد. متغیرهای مورد استفاده در این مطالعه عبارتند از: شهرت شرکت، میل به اعتماد، تضمین ساختاری درک شده، انتظار عملکرد، انظارات نسبت به تلاش، سن و اندازه مزرعه. بمنظور ارزیابی الگوی مفهومی (زیرا بخش اعظم این پژوهش از مولفه­های نگرشی تشکیل شده است) و متغیرهای ذکر شده، از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم­افزار SMART-PLS۳ استفاده شد.یافته­ها: متغیر انتظارات نسبت به تلاش دارای بیش ترین تاثیر در میان متغیرهای موجود در الگوی مفهومی این مطالعه بود.بحث و نتیجه­گیری: پیشنهاد این پژوهش این است که نهادهای مسئول در زمینه کشاورزی برای روشن شدن بیش تر کارایی و اثربخشی اقدام های حفاظتی آب وخاک، به برگزاری کنفرانس­ها و گردهمایی هایی را در مناطق روستایی با حضور کارشناسان آب و خاک و هم چنین، شالی کاران، مبادرت ورزند.

Keywords:

آب , خاک , اقدام های حفاظتی , اعتماد اولیه , انتظارات نسبت به تلاش