بررسی تاثیر اصلاح سطحی بر خواص زیستی دی فازیک کلسیم فسفات (HA/βTCP)

از روش گرانول سازی میتوان به عنوان یک روش ساده و ارزان برای سنتز نانو ذرات استفاده نمود. در مطالعهی پیشرو از روش گرانول سازی در مخلوط آب، روغن و پلیمر قطبی (پی وی ای) برای سنتز ذرات دو فازی کلسیمفسفات ( هیدروکسیآپاتیت/ تریکلسیم فسفات) استفاده گردید. ذرات به دستآمده از این روش برای بررسی های زیستی تحت اصلاح سطحی با تترا اتیل اورتو سیلیکات (تئوس) قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز ریتویلد داده های XRD نشانگر تشکیل ۱۶ درصد فاز تریکلسیمفسفات در کنار هیدروکسیآپاتیت بود. نتایج BET نشانگر وجود حلقه هیستریس و متخلخل بودن ذرات با سطح ویژه ۹۳ سانتیمتر مربع بر گرم بود. نتایج آنالیز زتا نشانگر تغییر پتانسیل سطحی ذرات از -۲۱ - ۱ به-۴۲ - ۱ در نتیجه اصلاح سطحی با ۲۵ درصد وزنی تئوس میباشد. نتایج تست سمیت نشان داد ذرات سنتز شده در محیط آب و روغن و همچنین اصلاح سطح شده با تئوس سمیتی برای سلول ایجاد نمیکند. نتایج تست آلیزارین رد نشان داد که اصلاح سطحی با تئوس باعث افزایش رسوب کلسیم و فسفر به اندازهی ۲۵ درصد شده است. نتایج مدلسازی نرمافزاری نشانگر موفقیت روش گرانولسازی در سنتز پودرها است. مطابق نتایج روش گرانول سازی به همراه اصلاح سطح روشی مناسب و ساده برای سنتز نانو ذرات کلسیم فسفات همراه بهبود خواص زیستی میباشد.

Keywords:

گرانول سازی , اصلاح سطحی , ذرات دوفازی کلسیم فسفات , ذرات متخلخل , تستهای زیستی , مدل سازی