اثربخشی مقابله درمانگری بر خودمهارگری و HbA۱c بیماران زن دیابتی نوع ۲
Publish place: QUARTERLY JOURNAL OF HEALTH PSYCHOLOGY، Vol: 10، Issue: 38
Publish Year: 1400
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 94
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_HPJ-10-38_005
Index date: 10 February 2024
اثربخشی مقابله درمانگری بر خودمهارگری و HbA۱c بیماران زن دیابتی نوع ۲ abstract
مقدمه: دیابت یکی از بیماری های شایع در جهان میباشد که نه تنها هزینههای زیادی را برای جوامع مختلف به همراه دارد، تاثیرات روانی بسزایی نیز بر جای میگذارد. هدف این پژوهش، تعیین تاثیر مداخله مقابلهدرمانگری بر خودمهارگری و HbA۱c بیماران زن دیابتی نوع ۲ بود. روش: این مطالعه یک طرح نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری مطالعه حاضر، شامل کلیه بیماران زن دیابتی مراجعه کننده به آزمایشگاه طبی رسالت تهران بودند. نمونه پژوهش شامل ۲۳ فرد مبتلا به دیابت بود که از میان مراجعه کنندگان به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. برای جمعآوری دادهها قبل و بعد از اجرای پروتکل از مقیاس خودمهارگری تانجی و آزمایش قند خون سه ماهه HbA۱c استفاده گردید. مداخله مبتنی بر مقابلهدرمانگری طی ۸ جلسه در گروه آزمایش اجرا گردید و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت ننمود. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس مکرر نشان داد که مداخله مقابله درمانگری بر کاهش میزان HbA۱c موثر بوده است (۰۵/۰P<)، اما اثری بر میزان خودمهارگری نداشته است. نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش، می توان گفت مقابلهدرمانگری میتواند روش موثری در کاهش نشانگر زیستی (HbA۱c) بیماران زن دیابتی باشد؛ بنابراین پیشنهاد میگردد که این مداخله در بیماران دیابتی به کار گرفته شود.
اثربخشی مقابله درمانگری بر خودمهارگری و HbA۱c بیماران زن دیابتی نوع ۲ Keywords:
اثربخشی مقابله درمانگری بر خودمهارگری و HbA۱c بیماران زن دیابتی نوع ۲ authors
فرزانه شجری
گروه روانشناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
علیرضا آقا یوسفی
دانشیار، گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور تهران، ایران
مژگان آگاه هریس
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :