بررسی تاثیر آموزش خودکنترلی در دانش آموزان آسیب پذیر رفتاری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش شیوه های خودکنترلی بر مهارت خود کنترلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ممقان است. برای این کار ۱۲۰ دانش آموز دختر از طریق پرسش نامه خود کنترلی(تانجنی و همکاران ،۲۰۰۴) که شامل ۳۶ سئوال در مقیاس ۵ درجه ای لیکرت است، مورد ارزیابی قرار گرفتند. پاسخنامه ها از طریق آزمون T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تعداد ۴۰ دانش آموز بر اساس اکتساب نمرات پایین تر از میانگین دارای خودکنترلی پایین تشخیص داده شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه تحت آموزش مولفه های خود کنترلی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل آموزشی را دریافت نکرد. قبل و پس از آموزش ، مهارت خود کنترلی دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین سهل انگاری در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری داشتند. بدین معنی که آموزش مهارت خود کنترلی بر کاهش آسیب پذیری رفتاری موثر بوده است.

Keywords:

آموزش خودکنترلی , آسیب پذیر , خود تنظیمی , دانش آموزان