تخیل خلاقانه و تصویرپردازی مبتنی بر آن در شعر شیرکو بیکس و محمود درویش (با تکیه بر ده ربه ندی په پووله و مدیح الظل العالی)

وفور عناصر خیال­ انگیز و ایماژپردازی­ های هنرمندانه و شاعرانه در شعر شیرکو بی­کس که به حق او را باید بزرگترین و مبرزترین شاعر نوپرداز در ادبیات کردی به شمار آورد، به قدری در خور تامل است که چشم هر خواننده­ ای، و تمام هوش و حواس هر شنونده­ ای را مجذوب خود می­ کند. از این روی، این پژوهش بر آن است که در حوزه ی مطالعات ادبیات تطبیقی و به روش تحلیلی توصیفی، موضوع مورد نظر را در شعر این شاعر و اشعار محمود درویش شاعر نامدار و پرآوازه ی عرب، مورد بحث و کنکاش قرار دهد. از آن جا که جامعه ی آماری موضوع بس گسترده است، از هر یک از شاعران قصیده­ ای برای این منظور برگزیده شد. استفاده ی ماهرانه و شاعرانه از خیال و تخیل­ پردازی در شعر شیرکو بی­کس بسیار پررنگ­ تر و متنوع ­تر است؛ حال آن­ که محمود درویش با وجود وسعت خیال و تصویرپردازی­ اش در قصیده ی مورد بررسی، چندان به تخیل و گسترانیدن آن دامن نزده است.

Keywords:

خیال , تخیل , صور خیال , شیرکو بیکس , محمود درویش , تحلیل تطبیقی