تاثیر شفقت درمانی بر سرسختی روانشناختی و افکار خودکشی سالمندان مبتلا به افسردگی

مقدمه: کاهش سرسختی در مقابل مشکلات روانی و احتمال بروز خودکشی از مشکلات شایع در سنین پایانی عمر می­باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر شفقت درمانی بر سرسختی روانشناختی و افکار خودکشی سالمندان مبتلا به افسردگی انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع تجربی و پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر کرمان در سال ۱۴۰۱ بودند که ۳۰ سالمند افسرده (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­های سرسختی روانشناختی (۱۹۸۲) و افکار خودکشی بک (BSSI) بود. مداخله تکنیک­های شفقت درمانی گیلبرت (۲۰۰۷) بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ­گونه مداخله­ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده­ها با آزمون تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه ۲۵ انجام شد. میزان P کمتر از ۰۵/۰ معنی­داری در نظر گرفته شد. یافته­ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که شفقت درمانی بر سرسختی روانشناختی و افکار خودکشی سالمندان مبتلا به افسردگی تاثیر داشت (۰۱/۰P <). میزان این تاثیر بر اساس مقدار مجذور اتا بر افزایش سرسختی روانشناختی ۴۸ درصد و بر کاهش افکار خودکشی ۳۹ درصد بود. نتیجه ­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش، از شفقت درمانی برای کاهش مشکلات روانی سالمندان مبتلا به افسردگی می­توان استفاده کرد.

Keywords:

Keywords: Compassion therapy , psychological toughness , suicidal thoughts , aged , depression. , کلید واژه­ها: شفقت درمانی , سرسختی روانشناختی , افکار خودکشی , سالمند , افسردگی.