تاثیر کودهای پتاسیم، سیلیس و ورمی کمپوست بر کنترل بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی (Rhizoctonia solani) لوبیا چیتی

با توجه به خطرات زیست­محیطی و ایجاد مقاومت در نتیجه کاربرد سموم شیمیایی، توجه به سایر روش­های کنترل مانند مدیریت زراعی می­تواند در کنترل بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی مفید باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثر کودهای پتاسیم، سیلیس و ورمی­کمپوست بر کنترل پوسیدگی ریزوکتونیایی در لوبیا چیتی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با ۱۸ تیمار و چهارتکرار طی سال­های ۱۳۹۲ تا۱۳۹۳ انجام شد. عامل­های مورد مطالعه در این آزمایش شامل سه سطح کود پتاس (۰، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار)، سه سطح سیلیکات کلسیم (۰، ۴۰۰ و ۸۰۰ کیلوگرم در هکتار) و دو سطح ورمی کمپوست (۰ و ۵ درصد حجمی/حجمی) بود. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، کاربرد هر یک از فاکتورهای اصلی به­تنهایی (پتاسیم، سیلیس و ورمی­کمپوست) سبب بهبود خصوصیات رویشی گیاه لوبیا چیتی و کنترل بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی شد. به­طوری که کاربرد ۱۰۰ کیلوگرم کود پتاسیم و یا ۴۰۰ و ۸۰۰ کیلوگرم در هکتار کود سیلیکات­کلسیم و همچنین ورمی­کمپوست به طور معنی­داری خصوصیات رویشی گیاه لوبیا چیتی از قبیل وزن تر و خشک ساقه و ریشه را بهبود بخشید. این ترکیبات با بهبود خصوصیات بیوشیمیایی گیاه لوبیا از قبیل میزان گایاکول پراکسیداز، سبب کاهش معنی­دار شدت بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی در گیاهان لوبیا چیتی مورد مطالعه شدند. بر اساس نتایج مشخص شدکه کاربرد غلظت­های ۴۰۰ و ۸۰۰ کیلوگرم بر هکتار سیلیکات کلسیم و همچنین ۱۰۰ کیلوگرم بر هکتار کود پتاسیم بیشترین تاثیررا در کنترل پوسیدگی ریزوکتونیایی لوبیا چیتی داشته و ضمن بهبود خصوصیات رویشی گیاه باعث کنترل این بیماری شده است.

تاثیر کودهای پتاسیم، سیلیس و ورمی کمپوست بر کنترل بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی (Rhizoctonia solani) لوبیا چیتی Keywords:

سیلیکات کلسیم , شدت بیماری , صفات بیوشیمیایی , کود پتاسیم , لوبیاچیتی