فعالیت ضد باکتریایی اسانس گیاه زنیان بر باکتری های Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum و Escherichia coli در محیط کشت آگار مغذی

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 43

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RPPM-3-2_004

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1402

Abstract:

با توجه به اثرات سوء سموم کشاورزی بر اکوسیستم های زیستی، کنترل عوامل بیماریزای گیاهی با استفاده از ترکیبات ضد میکروبی طبیعی از جمله اسانس و عصاره های گیاهان دارویی امری ضروری به نظر می رسد. اسانس زنیان غنی از ترکیبات ضد باکتریایی به ویژه تیمول می باشد. این تحقیق با هدف تعیین میزان حداقل غلظت مهارکنندگیو کشندگی اسانس زنیان روی باکتری Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum به عنوان پاتوژن گیاهی و Escherichia coli به عنوان پاتوژن انسانی در محیط کشت مغذی انجام گرفت. در این مطالعه ترکیبات شیمیایی اسانس زنیان با استفاده از دستگاه GC-MS شناسایی گردید. اسانس زنیان با غلظت های ۰۰۴/۰ تا ۴ درصد درمحیط کشت مغذی تهیه گردید. فعالیت ضد باکتری اسانس در مقایسه با دیسک آنتی بیوتیک جنتامایسین با استفاده از روش انتشار در آگار تعیین گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس با استفاده از روش سری دوبرابر رقت لوله ای و حداقل غلظت کشندگی اسانس با استفاده از روش کشت در محیط آگار مغذی تعیین گردید. قطر هاله عدم رشد در خصوص باکتری پکتوباکتریوم کاروتوورم از ۱۴/۰± ۷/۵ تا ۹۵/۰ ± ۴/۲۷ میلی مترو در رابطه با باکتری اشریشیا کلی از ۵۵/۰± ۴/۶ تا ۹۵/۰± ۱/۳۳ میلی متر در غلظت های ۰۰۴/۰ تا ۴ درصد متغیر بود. حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی اسانس زنیان بر علیه باکتری های پکتوباکتریوم کاروتوورمبه ترتیب معادل ۵/۰% و ۱% و در مورد باکتری اشریشیا کلی به ترتیب معادل ۱۲۵/۰% و ۲۵/۰% بود. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد که اسانس زنیان می تواند جایگزین مناسبی در مقایسه با ترکیبات شیمیایی در کنترل باکتریهای بیمارگر گیاهی و انسانی باشد.

Authors

سیما خسروی پور

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

رویا رضائیان دلوئی

استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Adams RP. ۲۰۰۵. Identification of Essential Oil Components by Gas ...
  • Akhondzadeh-Basti A, Razavilar V, Misaghi A, Radmehr B, Abbasifar R, ...
  • Andrews JM. ۲۰۰۱. Determination of minimum inhibitory concentrations. Journal of ...
  • Azizi M, Davareenejad G, Bos R, Woerdenbag HJ and Kayser ...
  • Burt S. ۲۰۰۴. Essential oils: their antibacterial properties and potential ...
  • Claflin L. ۲۰۰۱. Control of Pseudomonas syringae pathovars. pp. ۴۲۳–۴۳۰, ...
  • Conner DE. ۱۹۹۳. Naturally occurring compounds. pp. ۴۴۱–۴۶۷ In PM ...
  • Daferera DJ, Ziogas BN and Polissiou MG. ۲۰۰۰. GC-MS analysis ...
  • Devasankaraiah G, Hanin I, Haranath PS and Ramanamurthy PS. ۱۹۷۴. ...
  • Dordevic S, Petrovic S, Dobric S, Milenkovic M, Vucicevic D, ...
  • Dufour M, Simmonds RS and Bremer PJ. ۲۰۰۳. Development of ...
  • Fahy PC and Persley GJ. ۱۹۸۳. Plant Bacterial Disease: A ...
  • Friedman M, Henika, PR and Mandrell RE. ۲۰۰۲. Bactericidal activities ...
  • Goudarzi GR, Saharkhiz MJ, Sattari M and Zomorodian K. ۲۰۱۱. ...
  • Hayouni El, Abedrabba M, Bouix M and Hamdi M. ۲۰۰۷. ...
  • Hooker WJ ۱۹۸۱. Compendium of Potato Disease. St Paul (MN): ...
  • Iacobellis NS, Lo Cantore P, Capasso F and Senatore F. ...
  • Karami-Osboo R, Khodaverdi M and Ali-Akbari F. ۲۰۱۰. Antibacterial effect ...
  • Khajeh M, Yamini Y, Sefidkon F and Bahramifar N. ۲۰۰۴. ...
  • Kotoujansky A. ۱۹۸۷. Molecular genetics of pathogenesis by soft-rot Erwinias. ...
  • Lo Cantore P, Iacobellis NS, De Marco A, Capasso F ...
  • Mahboubi M and Kazempour N. ۲۰۱۱. Chemical composition and antimicrobial ...
  • Mirza M and Ahmadi L. ۲۰۰۰. Kovats index calculation of ...
  • Navarro V, Villarreal ML, Rojas G and Lozoya X. ۱۹۹۶. ...
  • Nostro A, Germano MP, Dangelo V, Marino A and Cannatelli ...
  • Oroojalian F, Kasra-Kermanshahi R, Azizi M and Bassami MR. ۲۰۱۰. ...
  • Patharakorn T, Arpornsuwan T, Wetprasit N, Promboon A and Ratanapo ...
  • Paul S, Dubey RC, Maheswari DK and Kang SC. ۲۰۱۱. ...
  • Rabiei S, Hosseini H and Rezaei M. ۲۰۱۴. The inhibitory ...
  • Sandri IG, Zacaria J, Fracaro F, Delamare APL and Echeverrigaray ...
  • Schaad NW, Jones JB and Chum W.۲۰۰۱. Laboratory Guide for ...
  • Sharafzadeh S and Alizadeh O. ۲۰۱۲. Some medicinal plants cultivated ...
  • Smid EJ and Gorris LGM. ۱۹۹۹. Natural antimicrobials for food ...
  • Tripathi NN and Kumar N. ۲۰۰۷. Putranjiva roxburghii oil- A ...
  • Zargari A. ۱۹۹۰. Medicinal Plants. Tehran: Tehran University Press. ۲۴۸ ...
  • نمایش کامل مراجع