بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی پونه آبی (Mentha aquatica) بر چند گونه قارچ بیماری زای گیاهی در شرایط آزمایشگاهی
Publish place: Journal of Plant Disease Research، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1395
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 113
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_RPPM-4-1_003
Index date: 13 February 2024
بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی پونه آبی (Mentha aquatica) بر چند گونه قارچ بیماری زای گیاهی در شرایط آزمایشگاهی abstract
اخیرا به دلیل بروز مقاومت در عوامل بیماریزا به آفتکشهای شیمیایی، استفاده از اسانس و عصارههای گیاهی برای مبارزه با آلودگیهای قارچی از اهمیت زیادی برخوردارشده است. اسانسها مواد ضد قارچی جدیدی هستند که تجدید شونده و سازگار با محیط زیست میباشند. در این تحقیق اسانس گیاه پونهآبی به روش تقطیر با بخار و عصاره قسمتهای هوایی گیاه با حلال اتانول استخراج گردید واثر بازدارندگی غلظتهای ۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ پیپیام در ظروف پتری ۹ سانتیمتری، به روشهای تدخینی و تماسی در مورد اسانس و روش انتشار عصاره در محیط کشت، بر رشد قارچهای Botrytis cinerea، Fusarium oxysporum، Rhizoctonia solani و Phytophthora capsiciبهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی گردید. قارچها حساسیت متفاوتی به اسانس و عصاره پونه آبی نشان دادند. هیچکدام از غلظتهای اسانس و عصاره پونهآبی اثر بازدارنده معنیداری بر رشد F. oxysporumنداشتند اما همه غلظتهای اسانس و عصاره پونهآبی بطور معنیداری درصد بازدارندگی رشد قارچهای R. solani ، B. cinerea و P. capsici را افزایش دادند و با افزایش غلظت درصد بازدارندگی افزایش معنیدار یافت. بیشترین درصد بازدارندگی مربوط به غلظتهای ۲۰۰ و ۳۰۰ پیپیام در قارچ R. solani (۰۶/۹۱% و ۷۷/۹۷% به ترتیب) و غلظت ۳۰۰ پیپیام در قارچ P. capsici (۸۹/۹۱%) بود. پس اسانس و عصاره پونهآبی میتواند بعنوان قارچکش طبیعی جهت کنترل قارچهای بیماریزا مورد توجه باشد.
بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی پونه آبی (Mentha aquatica) بر چند گونه قارچ بیماری زای گیاهی در شرایط آزمایشگاهی Keywords:
بازدارندگی اسانس و عصاره اتانولی پونه آبی (Mentha aquatica) بر چند گونه قارچ بیماری زای گیاهی در شرایط آزمایشگاهی authors
فاطمه نخعی
استادیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :