در دنیای امروز، توجه به آموزش و پرورش کودکان با نیازهای خاص به عنوان یکی از اولویت های اجتماعی و فرهنگی جامعه ها به حساب می آید.
مدیریت منابع در این زمینه، یک نیاز بنیادی و اساسی است که می تواند به بهبود کیفیت زندگی و آینده این گروه از افراد کمک کند. با افزایش تعداد کودکانی که با نیازهای خاص مواجه هستند، ضرورت بهینه سازی استفاده از منابع و ارائه خدمات آموزشی مناسب برای آنها بیش از پیش مهم شده است. مسئله اصلی در اینجا،
مدیریت منابع به نحوی است که به ارتقاء توانمندی ها و مهارت های این گروه از کودکان کمک کند و همچنین تضمین کند که هیچ کدام از آنها از فرصت های آموزشی منع می شوند. اهمیت
مدیریت منابع در آموزش کودکان با نیازهای خاص از جهات مختلف قابل تاکید است. این مدیریت به عنوان ابزاری موثر می تواند انطباق بهتر آموزشی، توسعه مهارت های اجتماعی و شخصی، افزایش اعتماد به نفس، و حتی آموزش بهینه به کودکان با نیازهای خاص را تضمین کند. در عین حال، این مدیریت می تواند به جلوگیری از تبعیض و اهمال آموزشی نیز کمک نماید. در این مقاله، به بررسی اهمیت
مدیریت منابع در آموزش کودکان با نیازهای خاص پرداخته و راهکارهایی برای بهبود این مدیریت ارائه خواهد شد. از طریق نقد و بررسی سیاست ها، برنامه ها، و ابزارهای فعال در این زمینه، سعی شده است تا مسائل اساسی شناسایی و راهکارهایی برای افزایش کارآمدی
مدیریت منابع در آموزش کودکان با نیازهای خاص ارائه گردد.