طراحی مدل رابطه علی نوآوری و عملکرد مدیران باشگاه های ورزشی با نقش میانجی کنترل استراتژیک

نقش مدیران در نوآوری و حرکت به سوی سازمان نوآور بسیار حیاتی بوده و می تواند منجر به بهبود عملکرد شود. کنترل استراتژیک  نیزمی تواند با ایجاد خلاقیت، نوآوری و خیال پردازی منشاء اثربخشی و تاثیر گذاری بیشتری شود.  هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی گری کنترل استراتژیک در رابطه با نوآوری و عملکرد مدیران باشگاه های ورزشی استان ایلام بود. روش تحقیق کمی-همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران باشگاه های ورزشی استان به تعداد ۵۶۳نفر(۴۱۰مرد، ۱۵۳ زن)بود که از بین آنان ۴۰۰ نفر به شیوه طبقه ای نسبتی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه عملکرد هرسی و گلداسمیت (۲۰۰۳ )، کنترل استراتژیک هاریسون(۲۰۱۰) و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری مدیران استفاده شد. پایایی ابزار تحقیق با روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه نوآوری مدیران ۹۲/۰، پرسشنامه کنترل استراتژیک ۸۸/۰ و پرسشنامه عملکرد ۸۵/۰ به دست آمد. روایی پرسشنامه ها از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی صورت پذیرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل عاملی و مدلسازی معادله ساختاری استفاده شد. همه آزمون ها با استفاده از نرم افزار  اس پی اس اس و لیزرل انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که کنترل استراتژیک در رابطه با نوآوری و عملکرد مدیران باشگاه های ورزشی نقش میانجی گری دارد. بر همین اساس مدیران باشگاه های ورزشی برای بهبود عملکرد باشگاه باید توجه ویژه ای به متغیرهای راهبردی سازمان از قبیل کنترل استراتژیک نمایند.

Keywords:

باشگاه ورزشی , سازمان نوآور , عملکرد مدیران , کنترل استراتژیک , نوآوری