تحلیل اقتصادی اثرات مشارکت کشاورزان منطقه الموت در طرح سلیبیت برنج

همه ساله بخشی گسترده از اراضی شالیزاری منطقه الموت به دلیل حمله آفت کرم ساقه­خوار نواری برنج دچار خسارت‎هایی شدید می­شود. بکارگیری طرح سلیبیت ازجمله روش های مبارزه با این آفت است که تاثیر بالقوه آن قبل از هر چیز نیاز به مشارکت برنج­کاران منطقه دارد. این پژوهش الگوسازی مشارکت کشاورزان منطقه الموت در طرح سلیبیت برنج و اثرهای آن بر الگوی کشت و سود ناخالص کشاورزان را مدنظر قرار داد. در این راستا، از الگوی برنامه ریزی ریاضی مثبت (PMP) و رهیافت بیش ترین آنتروپی (ML) استفاده شد. داده­های مورد استفاده مربوط به سال­های زراعی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ است که با تکمیل پرسش نامه از ۱۳۶ کشاورز نمونه که بر مبنای روش نمونه گیری تصادفی طبقه­ایانتخاب شدند، گرد­آوری شد. نتایج نشان دادند که در هر دو بخش رودبارالموت شرقی و غربی با مشارکت کشاورز در طرح سلیبیت، سطح زیر کشت برنج در مزارع نماینده نسبت به سال پایه افزایش می­یابد و این مقدار افزایش برای گروههای بهره­بردار کوچک، متوسط و بزرگ متفاوت می­باشد. کاهش سطح زیر کشت گندم آبی، جو آبی و لوبیا، افزایش سطح زیر کشت خللر و ماشک و سیر و هم چنین، افزایش میانگین بازده ناخالص مزارع نماینده به مقدار ۷۸/۴ تا ۰۹/۱۳ درصد نسبت به سال پایه، از دیگر پیامدهای مشارکت کشاورزان منطقه الموت در طرح سلیبیت برنج است.

Keywords:

طرح سلیبیت برنج , الگوسازی مشارکت کشاورزان , برنامه ریزی ریاضی مثبت , بیش ترین آنتروپی , رودبار الموت