اثر متغیرهای جوشکاری میکروپلاسما بر ریزساختار، ویژگی های مکانیکی و مقاومت الکتریکی آلیاژ حرارتی ۸۰Ni-۲۰Cr

در این پژوهش، اثر متغیرهای جوشکاری (شدت جریان، جوشکاری پالسی و غیر پالسی) بر ریزساختار، ویژگیهای مکانیکی (کشش و سختی) و مقاومت الکتریکی آلیاژ ۸۰Ni-۲۰Cr بررسی شده است. برای این منظور، مفتول هایی به قطر ۲ میلی متر تهیه و در شرایط گوناگون مورد جوشکاری قرار گرفتند. سپس نمونه هایی جهت بررسی متالوگرافی نوری، SEM، آزمون کشش، سختی و مقاومت الکتریکی تهیه شدند. نتایج آزمونهای متالوگرافی نوری و SEM نشان دادندکه ریزساختار انجمادی تمامی نمونهها از دانههای کروی هم محور تشکیل شده بودند که با افزایش شدت جریان جوشکاری میانگین قطر دانهها و و TiC در هر دو شرایط جوشکاری غیر پالسی و پالسی افزایش یافتند. افزون بر این، Cr۲۳C۶ اندازه میانگین کاربیدهای بررسی های متالوگرافی نشان دادند که مرز ذوب تمامی نمونهها از سه ناحیه انجمادی صفحه ای، سلولی و دندریتی تشکیل شده است که عرض این ناحیهها با افزایش شدت جریان جوشکاری افزایش یافتند. منطقه HAZ نیز در تمام نمونهها از دو ناحیه دانه درشت و دانه ریز تشکیل شده بود که با افزایش شدت جریان جوشکاری میانگین اندازه قطر دانهها در هر دو شرایط جوشکاری غیر پالسی و پالسی افزایش یافتند. نتایج آزمون کشش و سختی نشان دادند که با افزایش شدت جریان جوشکاری در هر دو شرایط جوشکاری غیر پالسی و پالسی، استحکام کششی و سختی اتصال کاهش مییابند. در مقابل، در یک شدت جریان جوشکاری ثابت، جوشکاری پالسی باعث افزایش استحکام کششی و سختی اتصال نسبت به جوشکاری غیر پالسی گردید. نتایج آزمون مقاومت الکتریکی نیز نشان داد که مقاومت الکتریکی تمامی نمونهها تابعی از میانگین قطر دانهها و وضعیت رسوب کاربیدها در ریزساختار میباشد و مناسبترین (کمترین) مقاومت الکتریکی در شرایط جوشکاری با شدت جریان ۱۰ آمپر به صورت پالسی بدست آمد.

Keywords:

جوشکاری میکروپلاسما , ریزساختار , ویژگی های مکانیکی , مقاومت الکتریکی , ۸۰Ni-۲۰Cr