تاثیر مقابله درمانگری بر زیست نشانگرهای ایمنی شناختی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس
Publish place: QUARTERLY JOURNAL OF HEALTH PSYCHOLOGY، Vol: 9، Issue: 36
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 43
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HPJ-9-36_010
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402
Abstract:
مقدمه: کاربرد روش های مقابله با استرس در بیماران مولتیپل اسکلروزیس می تواند منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در سطح زیست نشانگرهای ایمنی شناختی گردد. ازاین رو هدف پژوهش، بررسی تاثیر مقابله درمانگری بر زیست نشانگرهای ایمنی شناختی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بود. روش: پژوهش حاضر شبه آزمایشی و با روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش کلیه بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عضو انجمن حمایت از بیماران ام. اس. استان تهران در سال ۹۷ بوده، تعداد ۳۰ بیمار مبتلا به ام. اس. واجد شرایط و داوطلب، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشده جلسه درمان مقابله درمانگری و گروه کنترل به همان تعداد جلسات مراقبتهای معمول دریافت کردند. جهت سنجش فرضیه ها از کیت های انسانی برای اندازه گیری زیست نشانگرهای ایمنی شناختی و جمع آوری نمونه های خونی در ۳ نوبت و مداخله روانشناختی مقابله درمانگری، استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان دادند پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری مولفه های اینترلوکین ۶، اینترلوکین ۱۰، تومور نکروزینگ فاکتور آلفا، اینترفرون گاما، لنفوسیت و گلبول های سفید تفاوت معناداری دارد (۰۵/۰>P) و نمرات پس آزمون در مرحله ی پیگیری مقیاس ها نسبتا ثابت مانده و اثر مداخله ای مقابله درمانگری همچنان ماندگار است. نتیجه گیری: مقابله درمانگری سبب بهبود زیست نشانگرهای ایمنی شناختی در مبتلایان به مالتیپل اسکلروزیس می گردد. در کاهش میزان اثربخشیاین رویکرد مداخله ای، زمان از پس آزمون به پیگیری اثر نداشته است
Keywords:
Authors
فهیمه امینی
دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران.
علیرضا آقا یوسفی
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران.
احمد علیپور
استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران.
ولی الله فرزاد
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :