نقش مدیریت دانش در کارآفرینی سازمانی با میانجی گری هوش سازمانی
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 71
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEDU-11-43_010
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402
Abstract:
هدف پژوهش بررسی نقش مدیریت دانش در کارآفرینی سازمانی با میانجی گری هوش سازمانی بود. جامعه پژوهش همه معلمان اداره آموزش و پروش منطقه خشت و کمارج استان فارس به تعداد ۳۶۸ نفر، که از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران نمونه ای به حجم ۱۸۸ آزمودنی انتخاب شد. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری است. ابزار پژوهش پرسشنامه است. لذا از پرسشنامه مدیریت دانش شرون و لاوسون(۲۰۰۳)، هوش سازمانی آلبرخت(۲۰۰۳) و پرسشنامه کارآفرینی سازمانی براون(۲۰۰۰) استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار، از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تائیدی استفاده گردید، نتایج بیانگر پایایی و روایی مطلوب ابزار بود. جهت تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی(فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی ( تحلیل عاملی تائیدی و تحلیل مسیر تائیدی) با استفاده از نرم افزار lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که: متغیر مدیریت دانش دارای اثر مستقیم مثبت (۲۹/۰)، اثرغیر مستقیم مثبت (۱۵۴/۰) و اثر کل مثبت (۴۴۴/۰) و معنادار بر متغیر کارآفرینی سازمانی در سطح ۰۵/۰ است. متغیر هوش سازمانی دارای اثر مستقیم مثبت (۳۶/۰) و معنادار بر متغیر کارآفرینی سازمانی در سطح ۰۵/۰ است. متغیر مدیریت دانش با ضریب مسیر غیر مستقیم بواسطه هوش سازمانی (۱۵۴/۰) و مقدار تی (۳۹/۲) دارای اثر غیرمستقیم، مثبت و معنادار بر متغیر کارآفرینی سازمانی در سطح ۰۵/۰ هستند. همچنین متغیرهای مدیریت دانش و هوش سازمانی قادر به تببین ۶۹% واریانس متغیر کارآفرینی سازمانی است. مقدار واریانس تبیین شده متغیر کارآفرینی سازمانی با توجه به مقدار تی آن (۷۹/۷) در سطح ۰۵/۰ معنادار است. با توجه به اثرات کل متغیرهای مستقل می توان گفت متغیر مدیریت دانش (۴۴۴/۰) دارای بیشترین اثر و متغیر هوش سازمانی(۳۶/۰) دارای کمترین اثر بر متغیر کارآفرینی سازمانی است.
Keywords:
Authors
محمدرضا اردلان
دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران( نویسنده مسئول)
افشین افضلی
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسین معجونی
دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
جمال عبدالملکی
دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :