مروری بر اقدامات ضروری جهت کنترل تهوع و استفراغ پس از جراحی

مقدمه و هدف: یکی از رایجترین عوارض پس از جراحی در مددجویان، تهوع و استفراغ (PONV) است که موجب آزار و نارضایتی فرد بیمار ،افزایش زمان بهبودی و هزینه های درمانی وی میشود. هدف از این مطالعه بررسی اقدامات و پژوهش های نوین مراقبتی انجام گرفته در کاهش PONV بوده است.مواد و روشها: در این مقاله مروری، پایگاه های اطلاعاتی Pub Med, Elsevier, Google Scholar به طور سیستماتیک مورد جستجو قرار گرفته و مقالات انگلیسی زبان مربوطه در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ گردآوری شدند. کلید واژه های PONV ،Nausea، Vomiting، opioid Drugs، به منظور دستیابی به مقاله های مرتبط مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به معیارهای تعیین شده از ۳۰ مقاله بدست آمده، در نهایت ۲۲ مقاله در این مطالعه انتخاب شده و فاکتورهای افزاینده ریسک PONV وبدنبال آن مراقبتهای پیشنهادی، خلاصه و مقایسه شد .یافته ها: پژوهشهای متنوعی در زمینه پیشگیری از PONV گزارش شده است که دراین میان از داروها و درکنار آن تکنیکهای غیردارویی متفاوتی استفاده میشود. درمقالات بررسی شده عوامل فارماکولوژیک و سرجیکال افزاینده PONV در این گزارش خلاصه شده است. درمانهای دارویی، غیردارویی، مولتی مدل و ترکیبی اشاره شده در مقالات نیز لیست گردیده است.نتیجه گیری: تجویز داروهای آنتی امتیک بایستی براساس سیستم Apfel صورت گیرد. استفاده از داروهای آنتاگونیستی گیرنده سروتونینی (مثل اندانسترون) بدلیل نداشتن عوارض اکستراپیرامیدال برسایرین ارجحیت دارد. بکارگیری درمانهای غیردارویی (مثل رایحه درمانی،طب سوزنی و طب فشاری) درکنار درمانهای آنتی امتیک پیشنهاد میشود. همچین استفاده از روش های مولتی مدل (مثل (NSAID جهت کاهش حداکثری تجویز داروهای افیونی گزارش شده است.کاربرد تکنیک TIVA غیر افیونی و توجه به هیدراتاسیون مناسب و کافی مددجو جهت کاهش PONV تاثیرگذار است.

Keywords:

تهوع , استفراغ , PONV , داورهای ضدتهوع , درمان های غیر دارویی , رایحه درمانی