شناسایی راهبردهای محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی

مقدمه و هدف: ورزش پدیده ای است با ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به ترتیبی که بخش قابل توجهی از جمعیت جهان را درگیر خود کرده است. امروزه ورزش در سرتاسر جهان روند رو به رشدی دارد و کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. با توجه به افزایش مشارکت ورزشی معلولین و رشد رقابت های ورزشی و اهمیت موفقیت در این رقابتها، تحقیق حاضر به منظور شناسایی راهبردهای محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی انجام گرفته است.مواد و روش ها: این تحقیق از نوع کیفی بود و با رویکرد استقرایی انجام شد. و از آن جا که درک عمیقی از موضوع وجود نداشت، به لحاظ ماهیت، اکتشافی بود. نمونه گیری تحقیق مطابق با روش های کیفی، به صورت هدفمند بود. مشارکت کنندگان بر اساس روش گلوله برفی انتخاب شدند و متشکل از هفت ورزشکار پارالمپیکی، دو مربی ویژه معلولین و سه متخصصین رشته تربیت بدنیوعلوم ورزشی بودند. تمامی بازیکن ها اعضای تیم ملی و تجربه شرکت در مسابقات پارالمپیک را داشتند. برای سنجش روایی این پژوهش، گزارش پایانی فرایند تحلیل داده ها و مقوله های حاصل شده، به همراه متن مصاحبه برای چهار نفر از مصاحبهشوندگان فرستاده شد. به منظور سنجش پایایی ابزار کیفی، دو مصاحبه آزمایشی ترتیب داد و پس از تحلیل نتایج و سپس مقایسه با اهدافوسوالات پژوهش، اصلاحاتی در سوالات و اولویتبندی پرسشها داده شد تا باعث افزایش دقت ابزار پژوهش شود.یافته ها: نتایج تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه ها انجام شده با هدف، شناسایی عوامل راهبردی محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی، متشکل از ۲ مقوله اصلی (طراحی نظام مدیریت و راهبرد فرایند محور) و ۱۷ مقوله فرعی بود.بحث و نتیجه گیری: فدراسیون میتواند با احداث مراکز استعدادیابی در مراکز استانها، مدارس و مراکز ویژه معلولین، فرصتی را به همه کودکان، نوجوانان و جوانان معلول مستعد و علاقمند به ورزش دهد و از این طریق، همواره پشتوانه ای از جوانان معلول با مهارت فنی بالا برای تیمهای ملی داشته باشد. پیشنهاد می گردد اداره ورزش و جوانان تفاهم نامه ای جهت آموزش و ارتقاء علم ورزشی مددکاران اجتماعی با سازمان بهزیستی ایجاد نمایند تا در راستای هدایت معلولین از علم ورزشی کافی برخوردار باشند.

Keywords:

راهبرد , استعداد , ورزشکار , پارالمپیک.