ارتباط بین بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بعد از اوج پاندمی کووید-۱۹: یک مطالعه پیش بینی کننده

سابقه و هدف: گذر دوران پاندمی کووید-۱۹ زندگی را برای اغلب بیماران دستخوش تغییرات نمود. بهزیستی معنوی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و این که با کنترل عوامل مخدوش کننده، به چه میزان می تواند با کیفیت زندگی آن ها در ارتباط باشد، جنبه ای است که پس از این دوران نیاز به توجه بیش تر در جمعیت های خاص دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر، در سال ۱۴۰۱ انجام شد. نمونه ها شامل ۱۷۷ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو بودند که به روش در دسترس از مراکز دیابت شهرستان آمل انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه های بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری ۰/۰۵>P تجزیه تحلیل گردید. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون خطی برای بررسی ارتباط بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با کنترل متغیرهای جمعیت شناختی و بالینی، ارتباط مثبتی را بین زیر مقیاس ارتباط با زندگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو نشان داد (۰/۴۹=β، p<۰.۰۰۱). استنتاج: یافته ها حاکی از آن است که پس از کنترل عوامل مخدوش کننده بالینی و جمعیت شناختی، بهزیستی معنوی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو (خصوصا در زیر مقیاس سلامت وجودی) می تواند پیش بینی کننده کیفیت زندگی آنان باشد. لذا اجرای مداخلات مرتبط با ارتقای سطح بهزیستی معنوی، می تواند زمینه زندگی با کیفیت تر را در دوران پسا کرونا برای آن ها فراهم نماید.

Keywords:

spiritual well-being , quality of life , type ۲ diabetes , COVID-۱۹ pandemic , بهزیستی معنوی , کیفیت زندگی , دیابت نوع دو , پاندمی کووید-۱۹.