بایسته های خبررسانی در بستر فقه رسانه
Publish place: Jurisprudence and legal studies of media، Vol: 2، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 70
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RFH-2-2_004
تاریخ نمایه سازی: 28 بهمن 1402
Abstract:
بسیار واضح است وقتی شارع حفظ آبروی جامعه مسلمین را مقدم بر آبروی آحاد مسلمین می داند، قطعا هر کاری که به آبروی جامعه آنان لطمه زده و سبب تغییر و خورده گرفتن دیگران به آنان بشود و مایه ننگ و سرافکندگی آنان نزد سایر ملل گردد، در نزد خداوند متعال حرام خواهد بود. بدیهی است که اشاعه دهنده فحشاء و نشردهنده اخبار قبائحی که در بین مسلمین انجام می شود و همچنین کسی که نشر اکاذیب در حق آنان می نماید و فواحشی که آنان مرتکب نگشته اند را به ایشان نسبت می دهد، با این کار سبب ازبین رفتن آبروی جامعه اسلامی شده و وجهه آنان را در دید دیگران مخدوش می سازد و شارع هرگز راضی به این امر نمی باشد. ازمجموع ادله به این نتیجه می رسیم که نقل و بازگوکردن خبر معصیت فی الجمله حرام است؛ حال اگر بر آن معصیت بازگوشده، فحشاء صادق باشد و بر آن نقل و بازگو نمودن اشاعه صادق باشد، به حکم آیه ۱۹ سور ه نور به عنوان یک حرام مستقل محکوم به حرمت خواهد شد. آنچه که امروز در قالب ممیزی گفتارها، نوشتارها، فیلم ها و نمایش ها مطرح می شود، همان توجه ویژه به اشاعه اخلاق اسلامی در جامعه و پرهیز از اشاعه فحشاء و بی عفتی در بین مومنین است و بدیهی است وقتی کسی گناهی را برای افراد دیگر نقل می کند، قباحت و زشتی گناه در نظر مردم کم کم زائل می شود و با نشر خبر فحشاء، مفاسد دیگری همچون رواج حس بدبینی و از بین رفتن اعتماد و یا مشوش شدن چهره جامعه مسلمانان در بین سایر ملل می تواند از تبعات سوء اشاعه فحشاء باشد.
Keywords:
Authors
داود حسن پور
دانشگاه شهید مطهری