دادرسی الکترونیکی در دعاوی خانوادگی

دادرسی الکترونیکی در یک تعریف مختصر، به استفاده از ابزارها و روش های ارتباطی و اطلاعاتی برای طرح دعوی و انجام فرایند دادرسی از تقدیم دادخواست، ابلاغ اوراق قضایی تا رسیدگی به دعوی و دلایل، صدور رای و اجرای آن تعریف شده است. تسریع در رسیدگی و رفع اطاله دادرسی، ایجاد دسترسی همگانی به دادرسی، کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت رسیدگی از مهم ترین دستاوردهای دادرسی الکترونیکی بوده است. براین اساس ، امروزه بیشتر نظام های حقوقی در پی وضع قوانین و مقرراتی در راستای تحقق دادرسی الکترونیکی می باشند و دراین میان، دعاوی خانوادگی نیز از این وضع بی بهره نبوده است. اصولی چون اصل سرعت، اصل تحصیل دلیل و اصل سازش در دعاوی خانوادگی، اهمیت کاربست شیوه های رسیدگی الکترونیک در محاکم خانواده را دوچندان می سازد. ازاین رو، پژوهش حاضر با شیوه توصیفی- تحلیلی به مطالعه و بررسی وضعیت نظام حقوقی ایران درخصوص کاربست ابزارهای الکترونیکی در دعاوی خانوادگی پرداخته و پس از بررسی قوانین و مقررات موجود، بدین نتیجه دست یافته که هرچند در حقوق ایران، نظام دادرسی افتراقی برای دعاوی خانوادگی پیش بینی نشده است، لیکن قوانین و مقررات عمومی مربوط به دادرسی الکترونیکی مشتمل بر ثبت دادخواست، ارجاع، ابلاغ اوراق قضایی، تشکیل جلسه دادرسی، دسترسی به پرونده قضایی، اخذ اظهارات شهود، استعلام های قضایی و اجرای احکام، علی الاصول در فرایند رسیدگی به دعاوی خانوادگی نیز قابل اجرا بوده و به طورکلی در وضعیت حاضر، دادرسی محاکم خانواده را از بین سه سیستم سنتی، نیمه الکترونیک و الکترونیک می توان در دسته دوم جای داد.

Keywords:

Family disputes , family courts , electronic litigation. , دعاوی خانوادگی , دادگاه خانواده , دادرسی الکترونیکی.