ارزیابی مدل رهبری مشترک در تیم خلق دانش در اعضای هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه

این تحقیق با هدف ارزیابی مدل رهبری مشترک در تیم خلق دانش در اعضای هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شده است. روش پژوهش از نظر نحوه اجرا توصیفی از نوع  همبستگی و از نظر هدف کاربردی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیت علمی دانشگاه رازی بوده که در حدود ۳۶۰ نفر می­باشند. برای تعیین حجم نمونه مطابق جدول مورگان نمونه­ای به حجم ۱۷۹ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای- نسبی انتخاب شدند. ابزار گرد­آوری در این پژوهش پرسش­نامه محقق ساخته بوده که مولفه­ها همراه با ضریب آلفای کرونباخ ذکر می­شود: خود رهبری ۷۷/۰، اعتماد تیمی ۸۵/۰، تعهد تیمی ۷۶/۰، رهبری مشترک ۸۶/۰ و خلق دانش ۸۴/۰ برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل رگرسیونی استفاده شد و نتایج نشان داد. سطوح بالای خود رهبری رابطه مثبتی با بالای اعتماد تیمی داشت. سطوح بالای خود رهبری با سطوح بالای تعهد تیمی رابطه مثبت داشت. سطوح بالای اعتماد تیمی رابطه مثبت با سطوح بالای رهبری مشترک داشت. سطوح بالای تعهد تیمی رابطه مثبت معنی داری رهبری مشترک داشت. سطوح بالای رهبری مشترک رابطه مثبت و معنی داری با سطوح بالای خلق دانش داشت.

Keywords:

خودرهبری , تیم , اعتماد تیمی , تعهد تیمی , رهبری مشترک , خلق دانش